Proeverij in Sweetlake City

Een collega vroeg om eens een zondagmiddag wijntjes te komen drinken, zijn vader had nog een verlaat vaderdagcadeau tegoed en dat mocht gevierd worden met een toffe proeverij. Ik praat de boel aan elkaar en omdat je van al dat praten dorst krijgt trekken we de door mij meegebrachte flessen maar gelijk open.

Ik had een proeverij samengesteld van simpel wit tot stevig rood naar vrolijk zoet in acht flessen: Sweetlake City, riemen vast!

We begonnen met een knisperdroge Grüner Veltliner van Lenz Moser. Een beetje te warm geserveerd want de gemene en sterke zuren kwamen zo je neus in. Een slappe binnenkomer voor ondergetekende: ik was door collega S. uitgenodigd omdat ik iets moois bij me zou hebben en wel iets zinnigs over die lekkere flesjes kon vertellen. Oeps, plank, slaan, mis...

Nouja, snel door naar de volgende: van Brancott Estate de Sauvignon Blanc 2010 uit Marlborough, Nieuw Zeeland. Fruitig, goed op temperatuur dus stuivende frisheid en ingetogen zuren. Kattenpis, haha, daar kun je een Sauvignon Blanc vaak aan herkennen, zat erin, net als kruisbessen en een hint vers gemaaid gras, kijk daar kan je weer een fatsoenlijk verhaal over vertellen.

We gingen door naar de rode wijnen en ik had iets geks meegenomen om mee te beginnen. Een 2008 Cabernet Merlot, Collectif des Barriques uit de Pays d'Oc van de wijnbeurs. Uit de Langedoc en een perfecte immitatie van een mooie St. Julien. Goed op dronk en al helemaal in balans.

Met deze wijn benadert Christophe Pippo knap het beoogde smaakmodel van Château Talbot in St-Julien, te weten: een elegant zoet 'boerenstalkarakter', met ceder en smeuïg getoast eiken. - aldus de wijnbeurs.

Dat was een mooie rode binnenkomer, de stemming steeg net als de temperatuur. Vervolgens even een stapje terug in klasse: door met de Aliwen Cabernet Sauvignon & Carménère. Oeh, gelijk een rude awakening, kost slechts een derde van de vorige maar de smaak was er ook naar. De carménère proefde je goed: mokka, beetje leer, fijne tannines. Hmm, even slikken en door naar de volgende: een Lagunilla Rioja Gran Reserva uit 2003. Deze kwam bij de C1000 vandaan en kostte een fractie van een Faustino I bijvoorbeeld. Lekker zijdeachtig, flinke vanillesmaak, heerlijk zacht. 80% Tempranillo 20% Grenache, prachtig in balans. Mooi hoor!

Door naar de VS: een Ironstone Zinfandel. De shiraz had ik ooit al eens gedronken (superzwaar) dus ik verwachtte ook een kanon maar het viel mee. Wel de karakteristieke Zinfandel smaak: anijsachtig, peperig, strak. 

De laatste rode: een prachtige Shiraz van Udo: (winematters.nl) een Grangehurst uit 2005. Prachtig vol, zwoel, rijk parfum, een heerlijke warme zomeravondwijn: je proeft de hitte van de dag, 's avonds op een terras, nog na in deze Shiraz. Mooi vol, rond, rijp en rook al naar cassis, laurier en rijpe pruimen. Fantastisch! De afdronk bleef hangen en kon zich zelfs meten met de barbecue hapjes.

Om de proeverij af te maken trok ik nog een fles van Udo open, een Groot Parys Die Tweede Droom Vin de Paille 2009. Dessertwijn! Een lekkere strogele wijn die smaakt naar honing, kruidnagels, zoete mandarijnen en tuttifrutti. Toch heerlijk complex met wat zuurtjes erbij.

Na deze acht flessen en een lekkere barbecue was het welletjes, iedereen was weer wat wijzer over wijn, en een boel vrolijkheid en drank gaat je toch niet in de koude kleren zitten dus toog de visite huiswaarts.

Familie J. bedankt voor de gastvrije ontvangst en leuke middag! Proost.