Februari proeverij

Wederom een proeverij! Dit keer bij zwager Mike en zus van vriendinlief: Marjan. Zij hadden vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd om eens een slokje gegist druivensap te komen proeven. Van tevoren hadden we al de nodige wijntjes gehaald, veel Franse, wat Italiaanse, een Nieuw-Zeelander en een paar Zuid-Afrikanen. We begonnen met een mooie Magnum Prosecco. Weinig bubbels en redelijk vlakke smaak, snel door naar de Nieuw Zeelandse Montana. Unoaked Chardonnay die al een aantal maal voorkwam in voorgaande proeverijen. Helaas was 2006 niet echt een mooi jaar voor deze houtloze witte wijn, sterk in de zuren en weinig diepgang.

Sfeerimpressie

Een Italiaan dan als volgende wijn, Settesoli Rosato. Een Cabernet Sauvignon rosé, lekker vol, flink wat rood fruit in de smaak maar ze verdeelt de meningen; heerlijke terraswijn volgens de één, futloze slobber volgens de ander.
Dan maar door naar de échte wijnen: op de dessertwijn na zijn de volgende wijntjes allemaal rood. We beginnen met een La Fleur du Cotes des Roussillon Villages, met 3,95 bij de plaatselijke slijter een leuke, ongecompliceerde, vrolijke wijn voor bijvoorbeeld bij de pasta.
Lekkere wijnen hoeven helemaal niet duur te zijn, vandaar de volgende: een France, Grenache Syrah Carignan Mourvedre, literfles huiswijn van de Albert Heijn. Mysterieus afgeplakt met zilvertape zodat de aanwezigen mogen raden. Natuurlijk verraad de dikke literfles al het één en ander maar toch zorgt hij voor een leuke verassing: ook deze goedkope wijn is veel kwaliteit voor nog geen 4 euro.

Door met een rondje Bordeaux. Een Magnum Chateau Bourdicotte (Domaine de Bourdicotte à Cazaugitat in de Gironde). Een zachte wijn met veel kracht en de smaak van bramen en zwarte bessen. Lovende woorden komen uit de goegemeente over deze stoere Fransman. Hierna volgt een experimentje, de Chateau Monpellou die ik heb meegebracht, ligt al enige tijd in de catacomben bij ons thuis. Gisteren was het showtime voor deze pracht Pauillac. Twee jaar geleden nog hard en ontoegankelijk, nu complex, rijk en groots! Absolute topper van de avond, dat weten we nu al.

Nog even een hapje en een slok water en door naar de volgende: Etang des Colombes Grenache. Een leuke redelijk stevige rode wijn, goed op kauwen en reikhalzend uitkijken naar de volgende: een Chateau des Annereaux, Lalande de Pomerol. Die is wat jonger, uit 2004, maar ook erg rijk. Nog niet helemaal in balans maar dan hadden we hem ook nog even moeten laten liggen.

Reikhalzend hebben een aantal mensen ook uitgekeken naar de Vondeling, Erica Shiraz. Een Zuid-Afrikaan met ballen. 14,5% alcohol volgens het etiket en dat proef je. Geconcentreerd cassisfruit en een enorme lengte kenmerken deze breedgeschouderde en ondergetatoueerde patser. Zwaar werk zo net voor 12 uur.

Dan een wijn die ik een week of twee geleden uit arren moede terug ben gaan brengen naar zijn verkoper: Brampton OVR, Cabernet Sauvignon/Merlot/Carignan/Shiraz. Getverderrie, alsof er iemand wijn heeft proberen te maken van stapels autobanden, aceton en geitenmelk. Echt heel vies, niet geschikt voor menselijke consumptie. Dat vonden de anderen ook dus hij ging door de gootsteen.
Direct de dessertwijn uitgeschonken: Muscat Beaumes de Venise. Een heerlijk zwoele en toch subtiele dessertwijn die ook weer liefhebbers en zure gezichten teweegbracht. Een mooi wijneinde aan een gezellige en geslaagde avond.