Vinotip, interactieve wijnapp

Technologie heeft het leven van de wijnliefhebber behoorlijk veraangenaamd. Voor iedere behoefte is er inmiddels een app:

• Wijnstein: je digitale sommelier, laat zien welk gerecht bij welke wijn past en andersom.
• VinoCellar: een zeer complete wijndatabase om alle informatie over een wijn op te zoeken.
• Winebase: ook een grote database en heeft eenprima zoekfunctie en is daarom heel gebruiksvriendelijk.
• Wine Notes: om eenvoudig een proefnotitie maken van de zojuist gedronken wijn.
• Vivino: sterren geven aan de wijn die je zojuist dronk en daarnaast nog een kleine proefnotitie. De wijn moet je eerst fotograferen en kun je zelf ook toevoegen.
• Drync: zelfde als vivino met de mogelijkheid om de wijn gelijk online te kopen.
• Wine secretary: zeeeer compleet, 1.2mio wijnen in de database.
• Wine Vintage Chart: nog niet erg complete wijnjaargangen database, de wijngids van Hugh Johnson is veel completer maar de app is wel goed om snel te zien of de geselecteerde wijn van een beetje behoorlijk wijnjaar is.

Daarnaast zijn er nog allerhande wijnapps die wel met wijn te maken hebben maar niet over de inhoud van de fles gaan:

Corkbin een fotoplakboek van alle gefotografeerde wijnetiketten. Visueel erg leuk.
en natuurlijk nog twee apps die je kennis over wijn testen d.m.v. meerkeuzevragen: Connaisseur en WSET.

Een persbericht voor een nieuwe Nederlandse wijnapp viel van de week op mijn digitale deurmat: Vinotip.

Deze app is nog in beta maar combineert het interactieve van een Vivino met gameification doordat je badges kunt verdienen bij het gebruik van deze app. Beetje a la Foursquare / Kongregate en met de mogelijkheid om je bevindingen te delen is het ook nog eens heel interactief.  

Door het beoordelen van wijn krijg je een completer smaakprofiel waardoor de app wijnen aan je kan voorstellen die je, op basis van je proefnotities, ook lekker zult vinden.

Je kunt ook zien wat anderen over een bepaalde wijn zeggen en wat hun smaakprofiel is. Daar zit dus weer een leuke overlap met Lastfm.

Omdat het een app is die gericht is op de Nederlandse markt zal de database zich ook sneller vullen met lokale content, in tegenstelling tot een meer op de VS gerichte Vivino of Drync.

Erg leuk dus voor wijnnerds onder elkaar maar ook zeker geschikt voor het geval je nog geen online-wijnvrienden hebt.

Proeverij: Chablietje voor Sophietje

Of ik zin had om een proeverij voor een gezelschap vrienden die naar de Chablis gaan te verzorgen?! Natuurlijk, afgelopen zaterdag toog ik naar Utrecht om onder een prachtig zonnige hemel een paar mooie flessen open te trekken. Natuurlijk niet alleen Chablietjes want daar maken ze alleen wit, wit, wit en alles van de Chardonnay-druif dus dat is net iets te saai voor een toegankelijke proeverij om de heren voor te bereiden op de Chablis.

Ik startte met een mooie fles bubbels: Blanquette de Limoux - tradition brut de l'Horte 2010. Een mooie fles bubbels van de vrienden van Chateau de l´Horte. Feestelijke start van zo´n zonnige middag! Mooie bellen en een smaak van frisse rood/gele appels zorgden voor de eerste lovende woorden. De prijs: tussen de drie en vier euroknaken heb je al een fles, geen geld voor zo iets moois.

De heren willen weten wat voor spul daar gemaakt wordt. Nou heel saai: wijn van de Chardonnaydruif, dus alleen witte wijn en die noemen ze daar maar gewoon Chablis want dat zegt voor de rest van de wereld genoeg vinden ze. Prima, wij kennen de Chablis'tjes van grootsch-wit tot en met laffe-zuurtjes-bocht en alles wat daar tussenin zit. Vuistregel, ooit gelezen in een wijnbespreking van dhr. N. Klei: vertrouw nooit een Chablis van minder dan 12,50, dat kan nooit wat zijn.

de Doudet Naudin 2011

Ok, dan de eerste: Chablis - Doudet Naudin 2011, een mooi voorbeeld van een puike droge Chablis. Een heerlijke fles voor bij schaal- en schelpdieren en witte vis uit de oven. Een luttele 16,99 bij de lokale druiventuin, dat is stevig aan de prijs maar voor een flesje wit maar dus prima naar maatstaven van Nicolaas. In de Chablis noemen ze de Chardonnay 'Beaunois', om het lekker makkelijk te maken, rare Fransen.

Door met de enige Yank van de middag: Morning Fog -  Wente 2011, een botervette Chardonnay als tegenhanger van de delicate Chablis van hiervoor. Een machtige oude-stijl Chardonnay met veel hout: denk oerbos, een 1000-tal onbewerkte ikea meubels, die orde van grootte. Prima lesmateriaal, zo kun je ook een Chardonnay heel vol, geparfumeerd en zwaar maken. Kreeg wisselende kritieken: de één was lovend, de ander vond het niets. Voor 11 euro, weer bij de lokale druiventuin, een dijk van een wijn!

de lineup

Dan de Chablis 1er Cru Montmains - Doudet Naudin 2010, de grote broer van de eerste Chablis. Een heerlijk complexe Chablis met een enorme diepgang. Jaargangen 1994 en 2009 kregen 90 Parkerpunten terwijl dit allesbehalve een typische Parkerwijn is: delicaat en goed in de zuren, veel fris wit fruit en een heerlijk lange nasmaak. Pure klasse!

Of ik ook wat rood wilde laten proeven, maarre alleen dus niet uit de Chablis, ze maken het vast stiekem ergens in een afgelegen boerenschuur maar daar heb ik mijn handjes nog niet op kunnen leggen. Een flesje uit de buurt: de Beaujolais: Fleurie - Domaine de la Treille 2009.
Een relatief simpele rode Fleurie, heerlijk fris en fruitig, kersen, rode bessen en een vleugje framboos. Licht gekoeld dus dat was prima zo op het balkon. Een stevige 13 euro voor deze wijn van de gamay druif, dat vond men wat aan de prijzige kant.

Door dus met een ander continent, and now for something completely different: Zuid-Amerika, de Valdevieso - Cabernet Sauvignon reserva 2010. Wel eens in de aanbieding bij de Gall en dan voor een luttele 7 euro te verkrijgen. Plain and simple: een stevige cab sav reserve uit Chili. Lekkere stoere-mannenwijn, vol van smaak, veel rijp rood en zwart fruit en een stevige houtsmaak zorgen voor krullend borsthaar.

Prima actiefoto van vallende flessen, kurken en een schuldige hand bovenin.

Als laatste rode wijn een opvallende Bourgonge: Marsannay - Closerie des Alisiers 2010. Die kwam ik tegen tijdens een proeverij afgelopen herfst. En ook hier weer heerlijk complex, vol van smaak met veel kersen, subtiel vurenhout en zachte tannines. Viel eerlijk gezegd net een beetje weg tegen het Chileense geweld van de Valdevieso.

Maar daar hadden we nog een fles om het goed te maken: een Monbazillac - La Cave d'Augustin Florent, meegebracht van de Carrefour voor een luttele 8 euro. Een mooie afsluiter, friszoet en fruitig. Een vrolijk glas dat je doet denken aan een klaterende bergbeek, geurige bloemenweide en grote bijenkorf vol zoetigheid. Mooie afsluiter van deze proeverij!

Heren, dank voor de uitnodiging en veel plezier in de Chablis!

Vaderdagwijntje: Les Tourelles de Longueville 1998

Vaderdag: dat vraagt om een mooie fles voor extra verwennerij! Nouja, misschien een beetje een bullshit reden maar ik had nog iets moois liggen waarvan ik vreesde dat het niet al te lang meer moest blijven liggen. Een fles Pauillac uit 1998: Les Tourelles de Longueville. Broertje van de welbekende Chateau Pichon-Longueville, de tweede wijn dus.

Prachtige Pauillac: zwart fruit: cassis maar ook rijpe bramen. Inmiddels heerlijk zacht maar nog steeds lekker zwaar en met genoeg tannines voor een stevige bite. Bombastisch zonder kitscherig te zijn, jaloersmakend evenwichtig: veel inhoud, erudiet en toch toegankelijk, gevat en vriendelijk. De ideale schoonzoon! Bestaat uit: 60% Merlot, 30% Cabernet Sauvignon en 10% Cabernet Franc. De vrees dat deze over de top zou gaan was ongegrond, misschien nog langer te bewaren maar die overpeinzing is voor mij niet meer aan de orde.

Is er dan niets te zeuren? Jawel, je moet een aardige investering doen, ik kocht hem 2 jaar geleden voor € 33,95. Dat komt misschien omdat het kasteel eigendom is van de Franse verzekeringsmaatschappij AXA, die natuurlijk ook gezien hebben dat ze een gewild product in handen hebben. Goed, dat is zeker een smak geld voor 75cl gegist druivensap maar, als ik naar mezelf kijk, dat geef je ook uit in een restaurant waar ze een beetje fatsoenlijke wijnkaart hebben. Dan heb ik nu iets dat minstens dubbel zo lekker is! Ben benieuwd naar de grote broer van deze Les Tourelles de Longueville maar gezien de prijzen (zo rond de 95 USD) is dat nog even een langetermijnproject.

Proeverij op vakantie: bubbels, wit, rood, zoet

Vorige week was ik met vier andere stellen en hun kinderen een weekje op vakantie in de Ardennen. Prima weer dus om een beetje te barbecueën, Belgische biertjes proeven en natuurlijk wijntjes kopen bij de Delhaizes en Carrefours die België rijk is. Als dan 's avonds al het grut naar bed is trekken we (na elkaar) wat leuke flessen open.

 

Als eerste een Casilero del Diablo, Brut Chardonnay. Bubbels om mee te beginnen, altijd feestelijk! Sowieso ben ik van mening dat we in Nederland (of zoals nu in België dus) vaker een fles bubbels open moeten trekken en het niet alleen voor oud-en-nieuw, als je toch niets proeft want je hebt al een kilo zoete, vette oliebollen achter je kiezen, moeten bewaren. Als aperitief is het een heel geschikte drank, voor een mooie maaltijd even een flesje ploppen, prachtig!

Goed, dit is geen boodschap van het 'drink-meer-Champagne-fonds' dus we gaan beginnen met de Casilero del Diablo Brut Chardonnay. Zoals al eens eerder aangegeven ben ik goed te spreken over deze keldermeesters van de duivel: over de Viognier, de exclusieve Don Melchor en de private Carmenere.

De Brut Chardonnay deed daar niet voor onder: fris en stuivend maar met genoeg body om de gulle belletjes van wat tegenwicht te voorzien. Deze kwam van de Delaize en voor 6,50 kun je slechtere bubbels op de kop tikken!

Dan een probeerseltje: inVinity Sauvignon Blanc, een aanrader van de importeur. Sauvignon Blancs zijn vaak wat frissere, witte wijnen. Zou dus op een mooie warme dag (het was 20°C die dag) dus niet misstaan. Helaas, iedereen gooide hem in het 'uitspuug-aquarium' omdat we hem niet lekker vonden. Te laf, plakkerig, muf en slap. Alsof de Sauvignon, net als wij, heel de middag in de zon had gelegen in plaats van recht-uit-de-koelkast. Jammer maar snel de eerste rode openmaken.

Dat was de Chateau Fonréaud, een Listrac-Medoc. Een echte Bordeauxwijn: geen restsuiker, complex en een lange afdronk. Dat maakte hem geen allemansvriend, te strak: te schraal, mwoah en nou ik hoop dat de volgende lekkerder is, waren een greep uit de commentaren maar de connaisseurs vonden hem prettig met een mooie kersen- en vanillesmaak en viooltjesgeur.

Duiken we even in de geschiedenis van deze Fonréaud dan komen we een mooi verhaal tegen over de naam: het is “Font Reaux” oftewel de koninklijke bron, een verwijzing naar een verhaal over een Engelse koning uit de 11 eeuw die langs kwam, dorst had en een bron vond in de buurt. Maar het kan net zo goed direct verwijzen naar de bron in de buurt, enfin niet echt een dijk van een marketingverhaal dus niet prominent op de fles aanwezig.

De wijn bestaat uit 52 % Cabernet Sauvignon, 45 %Merlot, 3 % Petit Verdot en heeft eerst een jaar op nieuw Frans eikenhout gelegen en is na 20 maanden gebotteld. Voor 14 euro mocht hij mee bij de Delhaize, mooie koop dacht ik zo, een alternatief zou de Maucaillou kunnen zijn.

Dan het eerste koopje: bij de Delhaize hebben ze soms van die mooie 'einde wijnjaar' stickers op de flessen. De wijn mag dan weg tegen een gereduceerde prijs omdat de nieuwe jaargang staat te trappelen om in de schappen te komen. Prima natuurlijk, zeker als er zoiets als een Vina del Vero, Gran Vos 2004 staat met zo'n sticker.

Een Spaanse blend van Cabernet Sauvignon en Merlot, bijna 10 jaar oud. Een Reserva dus wellicht is ie helemaal op dronk na zo'n tijd. De goegemeente vindt dit al meer in de richting van 'lekker'. Ah, zijdezacht en toch flink wat alcohol, 14%. Komt uit Somontano, Aragon en is daar in een hypermoderne toko gemaakt. Misschien ligt het aan de wachttijd, wij dronken hem jaren later dan de twee beoordelaars op vinogusto.com, maar eenieder was er zeer over te spreken. Mooie zwoele zomernachtwijn en een goede opmaat naar de grande finale van de avond een Marques de Casa Concha 2009 Cabernet Sauvignon, weer van die keldermeesters van de duivel. Ook deze had een mooie 'einde wijnjaar' sticker en ik wist al lang dat ik hier van hou dus die ging, samen met het overgebleven broertje voor 9,58 (een lachertje vergeleken met de 15 piek bij de AH) mee in de wagen.

Ook hier weer een boel lovende woorden van eenieder: stevig, diepe smaak, vanille, hout, zwart fruit, lange afdronk. Klonk me bekend in de oren.

Dan als toetje nog een mooie dessertwijn: Chateau la Haute Borie, Monbazillac. Een tropische verrassing met veel zoete nectarines, mango's, abrikozen en ananassen deze mooie strogele dessertwijn. Mooi in balans: zoet met genoeg structuur en wat frisse zuren om het geheel overeind te houden na zo'n massieve rode Chileen. 9 euro. Kwam in een test van onze zuiderburen als beste van 6 zoete wijnen uit de test.

Château Bel-Air St. Estèphe, minimalisme ten top

"Het minimalisme is in de jaren zestig van de twintigste eeuw ontstaan in de teken- en schilderkunst. Het gaat om kunstwerken die gekenmerkt worden door een ontstellende eenvoud. Hoewel dit juist de essentie van het werk was, impliceerden de kunstwerken voor velen een gebrek aan artistieke inspanning. Ondanks de kritiek werd het minimalisme al vrij snel overgenomen door architecten, kunstenaars en muzikanten." -architectenweb

Minimaal, dat was wel het eerste dat me te binnenschoot bij het zien van het etiket van de Château Bel-Air St. Estèphe 1999:

Natuurlijk behoeft goede wijn geen krans en meer van dat soort wijsheden maar hier laten de eigenaren van het bewuste Chateau wel zien dat ze nog te gierig zijn om enige ontwerper in te huren. De achterzijde vermeldt behalve een alcoholpercentage, inhoud en vermelding dat het in Saint-Estèphe is gemaakt ook niets meer. Gemiste kans want deze wijn is lekker!

Het is echt niet heel overdreven om regenbogen, eenhoorns en hartjes op een achtergrond van opkomende zon in een grazig weiland op een mooie zomerdag, op het etiket te schilderen. Even een paarse-broek uitnodigen, een brainstormpje eroverheen en dan je ontwerper terug laten komen met een paar voorstellen.
Ik voorzie een drietal scenario's:

1. Oldschool: een representatie van het kasteel, naam en jaartal in gouden letters eroverheen en klaar is Bel Air.
2. Een gewaagde combi van bovengenoemde regenbogen, kumbajah-my-lord en duiven met olijftakjes in de snavel om aan te geven dat dit een goddelijke wijn is.
3. Een strengere en nog minimalere versie van het huidige etiket met alleen de letters B A erop (in zwart of diep-donkerrood), een totale mystificatie van de wijn, alleen bekend bij de happy-few en mooi hypemateriaal voor de diverse wijntijdschriften en -schrijvers.

Ik voorzie dat de prijs met het laatste thema ook verviervoudigt maar gezien de smaak is dat nog steeds een schijntje: deze '99er was romig, zacht, rond en fluwelig, barstensvol rood fruit, een kamervullend bouquet, ondertonen van pure chocolade, kersenhout, alles in perfecte harmonie. Uit het niets zo mijn top-5 van lekkerste-flessen-evah!

Ontzettend zonde dus van de makers om geen woord over deze beauty op het etiket te vermelden. Ik heb de fles een jaar-of-wat geleden voor een mooie 17,50 meegenomen bij een Henri Bloem als ik het me goed herinner. Toch een prijs waarvoor je enige richtinggevende woorden op het etiket verwacht. Enfin, een prachtige verrassing dus, al aardig op leeftijd maar nog fris, fruitig en kakelvers. Mocht u ergens een fles tegenkomen, gelijk meenemen en deze lente nog opentrekken, heerlijk bij een haardvuur en temperaturen van -5 buiten!

Chateau Villars - Fronsac

Deze Chateau Villars, Fronsac lag al sinds de taste-n-take-away in 2007 te wachten om gedronken te worden. Afgelopen weekend ging ie open: Chateau Villars uit de Fronsac. Een 2002 Bordeaux, een zogenaamd 'klassiek' wijnjaar. Oftewel: er zijn betere wijnjaren zoals de 2000, 2003 en 2005. Daarnaast zijn 2009 en 2010 ook erg goed dus dat zijn Bordeauxjaren om te onthouden.

Goed, een 2002 uit de relatief onbekende streek Fronsac. Niet zo heel groot, bijvoorbeeld in vergelijking met het tegenoverliggende Entre-Deux-Mers of het naastgelegen St. Emilion, zie bovenstaand kaartje.
Maar destijds erg de moeite waard van het inslaan vanwege een prima prijs-kwaliteitverhouding. Nu ging ie open en dat was geen moment te vroeg, in de verte proefde je al dat ie binnenkort zijn beste tijd gehad heeft. Toch is hij volgens de makers tussen 2008 en 2015 op zijn hoogtepunt, 2013 valt dus ruim binnen de gestelde termijn.

Wel een puntje om aandacht aan te besteden: natuurlijk is het tof om wijn te bewaren maar een 'klassiek' jaar als dit is niet gemaakt om tientallen jaren te laten liggen. Dat wordt dus smullen de komende tijd want ik heb nog het een en ander liggen van begin deze eeuw.

Deze jaargang bestaat uit: 70 % Merlot, 19 % Cabernet Franc en 11 % Cabernet Sauvignon. Heerlijk zwart fruit, cassis, beetje bramen, truffeltje in de verte. Zacht met genoeg tannines om niet saai te worden. Een lange afdronk en de gebruikelijke paarse tong zorgen voor een grote glimlach!

Drinken bij eend en konijn uit de oven. In 2007 mocht ie mee voor 14 euro.

Sancerre les Godons

Vriendinlief kreeg een mooie kist wijn mee van haar werk met kerst. Twee Saint-Emilion Grand Crus en een Sancerre. Die laatste ging open en dat was niet vies.

Sancerre ligt in de Loire, tussen Ménetou-Salon en Pouilly Fumé in. Hoewel ze allemaal de Sauvignon Blanc gebruiken (als enige druif) zijn er een aantal verschillen. Tja, ik haal ze er niet uit als ik ze blind naast elkaar zou moeten proeven maar de grote wijnjongens en -meisjes schijnen dat wel te kunnen.

De Sauvignon Blanc waar deze Sancerre dus ook van gemaakt is, groeien in een gematigd klimaat (daar krijgen ze een langzame en gelijkmatige rijping van) en staan op een kalkrijke bodem. Daarnaast staan de wijngaarden op de heuvels (optimaal aantal uren zonneschijn) deze combinatie zorgt voor een goede basis om prachtige wijn te maken. De knisperfrisheid krijgt deze wijn van de kalkrijke bodem, iets waardoor je hem dus zou moeten kunnen onderscheiden van de buurtjes Ménetou-Salon en Pouilly Fumé.
Door dit 'terroir' (de invloed van de grond, ligging van de wijngaard, zon enz.) alleen krijg je een goed basisproduct, het druivensap. Als je dan ook nog een goede wijnmaker inzet krijg je prachtig frisse, stuivende Sancerres. Daar is deze ook een goed voorbeeld van, een prachtige, loepzuivere en levendige witte wijn. Ideaal, volgens een aantal slijters, bij zalm in bladerdeeg, vis met saus en nog beter bij een geitenkaasje.

Volgens de winesearcher gemiddeld zo'n 15 euro per fles.

Château d'Anglès van de technisch directeur van Lafite

Château d'Anglès, terroir de la Clape rouge 2006, dat was de fles die Teroldego meebracht op een gezellige weekenddag. Niet zomaar een flesje rood, nee deze was gemaakt door de oud-technischdirecteur van het vermaarde Château Lafite (average Price €942,= volgens wine-searcher.com)
Nou, de verwachtingen zijn hooggespannen. Ookal komt deze niet uit de Bordeaux, waar Lafite gemaakt wordt, sterker nog: hij komt uit de buurt van Narbonne, in de Languedoc-Roussillon, de wijnschuur van Frankrijk, hij is toch heel Bordeauxig. 

...en dat is mooi, want dat vind ik heel erg lekker! Zo ook deze blend van 70% Syrah, 20% Grenache en 10% Carignan: een stevige, 8 maanden gerijpt op nieuw Frans eikenhout, volle rode wijn met genoeg complexiteit en lange nasmaak. Diep donkerpaars, richting zwart. Bramenjam, bosvruchten, cassis, zoethout en een aarde (opengeploegde aarde na een regenbuitje) in de smaak. 

Volgens de bijgeleverde beschrijving lekker bij hazenrug (als de wijn wat ouder is) en stoofschotel van wild zwijn. Zal prima passen, wij dronken hem na de Chianti classico en daar deed ie niet voor onder. Misschien kwam dat ook door de 14,5% alcohol die er in zit... 

Tussen de 30 en 15 euro op het web, een prima prijs voor zo'n avondvullende winterwijn.