Ik was samen met vriendinlief en haar ouders afgereisd naar dit stukje land van wijn en stokbrood (lekker vers gebakken om je smaak wat te neutraliseren tussen al die pracht en wijnpraal) en als eerste moesten we natuurlijk even meedoen met de blinde proeverij. Perswijn had 3 rode wijnen klaargezet en of wij maar even wilden vertellen van welke druif deze wijn gemaakt was en waar hij vandaan kwam. Dat laatste hoefde maar op land nauwkeurig. De eerste wijn was volgens mij een Cabernet Sauvignon maar waar ie vandaan kwam... geen flauw idee. De andere twee waren voor deze leek niet te herkennen maar we werden het er wel snel over eens dat ze niet echt heel erg onze goedkeuring konden wegdragen. Helaas voor ons maar we zijn niet meer gebleven tot de prijsuitreiking.
[edit] Vers van de pers, de uitslag:
De oplossing was:
DRUIF LAND
1. SHIRAZ ZUID AFRIKA
2. MALBEC ARGENTINIË
3. CARMENÈRE CHILI
De eerste was dus helemaal geen Cabernet Sauvignon, de Malbec hadden we wel goed gegokt.
[/edit]
De eerste was dus helemaal geen Cabernet Sauvignon, de Malbec hadden we wel goed gegokt.
[/edit]
We besloten linksom te lopen, met de stroom mee, en we kwamen bij 'de Nederlandse Wijnkring' aan. Die hadden een unwooded Chardonnay uit Zuid-Australië staan: Yalumba, the Y series unwooded Chardonnay uit 2005. Kakelvers en heerlijk frisse witte wijn. Geen hout en dat proef je! Yes yes, yummie Yalumba, dat beloofde veel goeds voor de rest van de middag. Geen goedkope slobbers maar Qualiteit met een hoofdletter Q.
Next! De E & J Gallo stand. Hier hadden ze de Single Vinyard Reserve Chardonnay staan. 2003, dus iets nieuwer dan de 2001 waar ik een tijdje terug nog over rapporteerde. Net iets frisser en minder 'oaky' dan de 2001. Ook hier weer een babbeltje met de meneer achter de stand maar we waren inmiddels een half uur verder en we hadden nog maar 2 standjes gehad, dat schoot niet op dus snel door naar de volgende, de Gall & Gall stand.Bij de Gall & Gall stand weer een unwooded chardonnay geproefd, niet zo lekker als de Yalumba maar wel aardig. Iedere keer zei de G&G meneer dat we dan déze lekkerder vonden, nou na 5 verschillende witte wijnen hadden we het wel gezien, geen uitblinkers bij deze toko.
We liepen door en lieten Mexico links liggen vanwege de vreselijk lelijke Canei-achtige etiketten op de flessen. We gingen door naar Israel. Aldaar eens een rode geproefd, een Tishbi Vineyards Cabernet Sauvignon 2004. Ik proefde rozenblaadjes maar weinig diepgang. Eventjes navragen leerde dat deze wijn unoaked is! Geen hout voor deze rode wijn, wat een gekkigheid.
Nou, dapper verder aan de Tishbi Estate Cabernet Sauvignon 2001, deze was wel echt lekker vol en toch elegant. Dan de Special Reserve - Kerem Ben Zimra, 2002, Cabernet Sauvignon. Het werd steeds mooier, wat een heerlijk complexe. Zelf schrijven ze hierover op hun website:
" Deze elite wijn wordt gemaakt van de beste wijntrossen die geoogst zijn in de wijngaard Kerem Ben Zimra in Noord Galilea. Deze lokatie geeft de druif een eigen unieke persoonlijkheid en karakter mee. De wijn wordt gemaakt van het sap die voor het persen vrij komt, de freerun. De wijn rijpt gedurende 18 maanden in nieuwe eikenhouten fusten. Het gehele proces wordt persoonlijk begeleid door Jonathan Tishbi. Hij is er trots op dat deze wijnen als eerste op de ranglijst staan van de beste wijnen van Israël.
Deze Special Reserve Cabernet Sauvignon is een zware, diep donkerrode wijn met een overweldigend aromatische finesse van kruiden, zwarte kersen en bessen. u komt ook nog een tikkeltje vanille, chocolade en mokka tegen. Deze wijn kan zich gedurende 10 tot 15 jaar blijven ontwikkelen tot een meest gedistingeerde wijn."
Maar dan zegt de meneer achter de tafel, "volgende?" en wijst op een fles zonder etiket. Het bordje dat ernaast geplaatst is, zegt dat het gaat om een Special Reserve - Sde Boker - Negev Woestijn, 2004, Cabernet Sauvignon en Merlot. Ongeloofelijk, deze kan zich meten met grote Bordeaux wijnen, wat een kracht en complexiteit. Nu al heel lekker maar ontwikkeld zich vast nog decennia door in de fles. Absoluut fantastisch!
Even bijkomen met een stokbroodje en een paar slokken water, wat natuurlijk zonde is na zo'n beauty maar we willen méér! De volgende stand was een Canadese handel. Hier maken ze Gewurztraminer, Pinot Gris en Riesling als ware zij in de Elzas. Tja, de wijnen komen niet echt uit de verf, veel geurstoffen maar weinig smaakstoffen, jammer.
Door naar de Zuid-Afrikaan.
Een vriendelijke 'local' (uit Zuid-Afrika dus) vertelt dat we, als we in de buurt zijn, toch zeker langs moeten komen. We krijgen een Ivory Creek Chardonnay van hem. Dat smaakt goed, wat heeft u daar nog meer van? Nou nog een Royal Blanc van Semillion en Chenin blanc. Dat is niet onze smaak, het lijkt op Kaapse pracht van de Aldi, zoetig lafjes en massaconsumptie wijn. Ok, dan deze: Iona - Elgin Sauvignon Blanc. Dát is de lekkerste van deze tafel, althans volgens ondergetekende. Dan nog even de Nitída Sauvignon blanc proeven, tja, ook wel aardig. De vriendelijke local spoort ons nogmaals aan om echt langs te komen als we toevallig toch in Zuid-Afrika zijn, hetgeen we hem beloven. Door naar Verlinden.
Bij verlinden hebben ze Fishbone, een Australische wijn met een vissegraat op het etiket. Bijzonder smakeloos en niet alleen het etiket... Next!
RougeRoséBlanc B.V. deze hebben een Viña La Garde Viognier Reserve 2005 staan. Viognier zijn we, net als de unwooded Chardonnay, al vaker tegen gekomen en het ziet er naar uit dat we die ook nog wel vaker tegen gaan komen komende jaren. Deze was ook weer bijzonder smakelijk. Helaas is de website niet echt up-to-date (aankondiging van proeverijen in 2004...) dus moeten we even googlen waar deze vriendelijke viognier te vinden is.
Enfin, volgende.
Groupe LFE South Africa. Hier staat een meneer te vertellen over een Australiër die naar Zuid-Afrika is gegaan om daar wijn te maken. Hidden heet ie. (De wijnmaker he, niet de verteller) Maargoed, of ik even de Pinotage wil proeven. Natuurlijk, kom maar op. Hidden Valley Pinotage 2004. Erg lekker, zwaar, stevig maar toch niet zo looiig en naar rubber smakend als de meeste 'gewone' Zuid-Afrikaanse wijnen. Die ernaast heeft een leuke naam: Hidden Agenda, het is een tank-sample van 86% Shiraz, 10% Cabernet Sauvignon en 4% Pinotage. Nog niet echt op dronk, de zuren vallen mijn tong aan en stroef glijdt ie naar binnen. Gauw nog even de laatste Shiraz van hem geproeft maar nee, dat is ook niet echt mijn smaak.
Eigenlijk moet ik nu echt stoppen, we zijn bijna de zaal rond maar al die kleine slokjes (niet al teveel uistpugen, dat is zonde) geven een lichte roes, ookwel 'aangeschotenheid' genoemd dus nu moet ik gaan uitkijken anders verlaat ik zwalkend de zaal. Ah, een Rust en Vrede Estate 2002 staat stilletjes maar uitnodigend naar me te lonken. Dat aanbod mag je natuurlijk niet afslaan. Ah, erg elegant en complex. Ter vergelijking krijg ik nog even een Rupert en Rotschild, Baron Edmond 2001 aangeboden maar die is toch wat zwaarder en lomper dan de Rust en Vrede. De dame die bij de kraam staat noemt het een 'gepimpte' wijn. Veel hout en de Rotschild naam erop maar weinig inhoud. Dat is tenminste geen verkooppraatje maar gewoon een mening die ik gaarne onderschrijf.
Ok, nog even de Stark Shiraz proberen maar intussen heeft de drank al genoeg smaakpapillen verdoofd dat ik deze nog wel 'lekker' vind maar verder onderscheid begint moeilijk te worden.
Tijd om naar huis te gaan. Echt een ontzettend leuke middag daar in Noordwijk aan Zee, een heerlijke wijnervaring!
