Als eerste een Casilero del Diablo, Brut Chardonnay. Bubbels om mee te beginnen, altijd feestelijk! Sowieso ben ik van mening dat we in Nederland (of zoals nu in België dus) vaker een fles bubbels open moeten trekken en het niet alleen voor oud-en-nieuw, als je toch niets proeft want je hebt al een kilo zoete, vette oliebollen achter je kiezen, moeten bewaren. Als aperitief is het een heel geschikte drank, voor een mooie maaltijd even een flesje ploppen, prachtig!
Goed, dit is geen boodschap van het 'drink-meer-Champagne-fonds' dus we gaan beginnen met de Casilero del Diablo Brut Chardonnay. Zoals al eens eerder aangegeven ben ik goed te spreken over deze keldermeesters van de duivel: over de Viognier, de exclusieve Don Melchor en de private Carmenere.
De Brut Chardonnay deed daar niet voor onder: fris en stuivend maar met genoeg body om de gulle belletjes van wat tegenwicht te voorzien. Deze kwam van de Delaize en voor 6,50 kun je slechtere bubbels op de kop tikken!
Dan een probeerseltje: inVinity Sauvignon Blanc, een aanrader van de importeur. Sauvignon Blancs zijn vaak wat frissere, witte wijnen. Zou dus op een mooie warme dag (het was 20°C die dag) dus niet misstaan. Helaas, iedereen gooide hem in het 'uitspuug-aquarium' omdat we hem niet lekker vonden. Te laf, plakkerig, muf en slap. Alsof de Sauvignon, net als wij, heel de middag in de zon had gelegen in plaats van recht-uit-de-koelkast. Jammer maar snel de eerste rode openmaken.
Dat was de Chateau Fonréaud, een Listrac-Medoc. Een echte Bordeauxwijn: geen restsuiker, complex en een lange afdronk. Dat maakte hem geen allemansvriend, te strak: te schraal, mwoah en nou ik hoop dat de volgende lekkerder is, waren een greep uit de commentaren maar de connaisseurs vonden hem prettig met een mooie kersen- en vanillesmaak en viooltjesgeur.
Duiken we even in de geschiedenis van deze Fonréaud dan komen we een mooi verhaal tegen over de naam: het is “Font Reaux” oftewel de koninklijke bron, een verwijzing naar een verhaal over een Engelse koning uit de 11 eeuw die langs kwam, dorst had en een bron vond in de buurt. Maar het kan net zo goed direct verwijzen naar de bron in de buurt, enfin niet echt een dijk van een marketingverhaal dus niet prominent op de fles aanwezig.
De wijn bestaat uit 52 % Cabernet Sauvignon, 45 %Merlot, 3 % Petit Verdot en heeft eerst een jaar op nieuw Frans eikenhout gelegen en is na 20 maanden gebotteld. Voor 14 euro mocht hij mee bij de Delhaize, mooie koop dacht ik zo, een alternatief zou de Maucaillou kunnen zijn.
Dan het eerste koopje: bij de Delhaize hebben ze soms van die mooie 'einde wijnjaar' stickers op de flessen. De wijn mag dan weg tegen een gereduceerde prijs omdat de nieuwe jaargang staat te trappelen om in de schappen te komen. Prima natuurlijk, zeker als er zoiets als een Vina del Vero, Gran Vos 2004 staat met zo'n sticker.
Een Spaanse blend van Cabernet Sauvignon en Merlot, bijna 10 jaar oud. Een Reserva dus wellicht is ie helemaal op dronk na zo'n tijd. De goegemeente vindt dit al meer in de richting van 'lekker'. Ah, zijdezacht en toch flink wat alcohol, 14%. Komt uit Somontano, Aragon en is daar in een hypermoderne toko gemaakt. Misschien ligt het aan de wachttijd, wij dronken hem jaren later dan de twee beoordelaars op vinogusto.com, maar eenieder was er zeer over te spreken. Mooie zwoele zomernachtwijn en een goede opmaat naar de grande finale van de avond een Marques de Casa Concha 2009 Cabernet Sauvignon, weer van die keldermeesters van de duivel. Ook deze had een mooie 'einde wijnjaar' sticker en ik wist al lang dat ik hier van hou dus die ging, samen met het overgebleven broertje voor 9,58 (een lachertje vergeleken met de 15 piek bij de AH) mee in de wagen.
Ook hier weer een boel lovende woorden van eenieder: stevig, diepe smaak, vanille, hout, zwart fruit, lange afdronk. Klonk me bekend in de oren.
Dan als toetje nog een mooie dessertwijn: Chateau la Haute Borie, Monbazillac. Een tropische verrassing met veel zoete nectarines, mango's, abrikozen en ananassen deze mooie strogele dessertwijn. Mooi in balans: zoet met genoeg structuur en wat frisse zuren om het geheel overeind te houden na zo'n massieve rode Chileen. 9 euro. Kwam in een test van onze zuiderburen als beste van 6 zoete wijnen uit de test.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten