zaterdag 24 januari 2009

Chateau Carbonnieux 2000 Pessac-Léognan

Een aantal jaar geleden kreeg ik een fles Chateau Carbonnieux 2000 Pessac-Léognan, een witte Bordeaux. Er stond gelukkig 'dry' op het halsetiket, je zou je kunnen vergissen: de kleur lijkt best op een dessertwijn! Onder het motto: 'Wie wat bewaart heeft wat' werd deze in de catacomben bewaard om daar vandaag glorieus uit op te stijgen. Genoeg clichés nu, wat proeft ons?

Chateau Carbonnieux 2000 Pessac-Léognan

Het topje van de kurk ruikt eigenaardig, een lichte schimmelgeur, nee he, het zal toch niet waar wezen?! Gelukkig is de rest onaangedaan en is de wijn nog springlevend. Hout, dat is het eerste wat je ruikt, niet te weinig ook! Dat is verdraaide lekker, oeh, ik denk gelijk weer aan andere houten krachtpatsers: Chardonnay van Groot Parys en Single Vinyard Reserve Chardonnay van Gallo! Toch is dit een wijn van 65% Sauvignon Blanc. Veel fruit en aangename zuren vormen een heerlijk gebalanceerd koppel. Steeds verrassend gracieus en toch inhoudelijk sterk dankzij de stevige houttonen en subtiele zuren.

Wijnkronieken had een soortgelijke ervaring 4 jaar geleden!

"Kan tot 10 jaar vooruitgaan" Aldus Hugh Johnson in zijn wijngids 2009. En daar lijkt me niets van onwaar. Helaas had ik net als Mariëlla van Wijnkronieken maar één fles Carbonnieux. Volgende keer gewoon een doosje inslaan!

Op de site van Carbonnieux niet veel extra info, behalve dat ze nog wat andere wijnen maken maar dat staat natuurlijk ook in Hugh zijn wijngids.

zaterdag 17 januari 2009

Revalideren en Petit Verdot

Tja, fiets je snel naar huis om van een Petit Verdot te gaan genieten word je aangereden. Geen harde klap, auto, fiets en wijn zijn nog helemaal intact maar wel een dubbele botbreuk in een been. Nu al een week of 8 geleden en inmiddels al weer redelijk mobiel. Ik heb er behalve een deuk in mijn trots en zelfoverschatting nog geen letsel aan over gehouden.

verschrikkelijk interessante foto van een mooie fles Petit Verdot

Maargoed, 100% Petit Verdot, een monocépage (wijn van één soort druif) dus. Een moeilijke kleine, dikke schil druif. In de Bordeaux doen ze er soms wat procentjes van deze druif bij hun blend om zo een net iets krachtigere wijn te verkrijgen. De moeilijkheid is echter om deze druif goed rijp te krijgen, hij heeft meer zon nodig dan de Cabernet Sauvignon en Merlot (waar de meeste Bordeaux van worden gemaakt) Zon hebben ze genoeg de Languedoc en de nieuwe wereld, één van de eerste 100% Petit Verdot die ik tegenkwam in Nederland was die van Banrock Station, een Australische Petit Verdot, diep donkerzwart en 14,5% alcohol.

Deze Petit Verdot komt gewoon uit Frankrijk, Languedoc: van Domaine Preignes Le Vieux in Vias dat claimt al 1000 jaar wijn te maken. Deze komt uit 2005. Een typische Petit Verdot, stevig, geur van pruimen, beetje tabak, veel zwarte bessen, beetje bramen. Hij heeft een lange afdronk en flink wat zuren en niet overdreven veel tannines. Prettige wijn die iets later dan gepland werd genuttigd.


Zoals ze het op de site van Preignes.com omschrijven:
Our tasting comments :
Intense black purple colour followed by intense black fruit on nose and palate. Quite minty. Amazing purity of fruit and ripe tannins. Real finesse and length with excellent acidity an a long persistence.

Klei schrijft in zijn nieuwste (2009) super wijn gids:
...Stevig sappig fruitig als een machocabernet. Beetje belegen, heel ruim twee glaasjes (op een schaal van 5 glaasjes)