zaterdag 29 december 2007

Kerst 2007, wilde vis en gevuld kalkoen

Iedereen weer bijgekomen van de kerstdagen? Mooi, ik ook en ik verheug me al weer op de komende bubbels! Maar laten we eens even recapituleren wat we dronken tijdens de donkere kerstdagen: Kerstdag I, bij haar ouders. We worden ontvangen met Domaine Trianon, een lekkere Saint Chinian. Mooi kersenrood, zit goed in de zuren en heeft een aangename neus. Puik aperitiefje op de kerstmiddag.


Dan een voorafje met bubbels, helaas even vergeten om een foto te nemen dus snel door naar het echte werk: de Vieux Lartigue, Saint Emilion Grand Cru 2005. Heerlijk bij het gevulde kalkoen met zijn kruidige smaak. Verder veel hout, hier en daar wat hints van overrijpe bramen, wat pruimen en dieprode kersen. Een echte krachtpatser maar wel in driedelig grijs. Smakelijke kerstvin!

Als toetje een bolletje eis euh, ijs, in een bakje van chocolade. Hier hoort een fijn dessertwijntje bij, een Eiswein gemaakt van de Riesling uit het Rheinhessengebied. Ananasachtig, meloen en honingsmaak, jammer dat er maar 375 milliliter in zo'n flesje zit.


Kerstdag II, op naar mijn ouders. Als appetizer een toastje met de good-old Lindemans wines uit Australië, cabernet-sauvignon en chardonnay. Hebben we het al eens over gehad dus door naar het hoofdgerecht. Het hoofdgerecht namen vriendinlief en ik voor onze rekening: haas met zelfgemaakte rozijnen-amandelsaus en zalm met eveneens zelfgemaakte basilicum-roomsaus. Bij zo'n stuk wild moet natuurlijk een mooie krachtpatserwijn, ik had nog twee flesjes Chateau Maucaillou dus die moest maar op. Nog net zo heerlijk als van de zomer, grootsch, stevig, kruidig en precies genoeg hout zorgden voor een perfecte wijn-spijs combi. Ook de Oostenrijkse Gruner Veltliner completeerde de enorme zalmmoot goed. Fris en knisperdroog maar zonder bijtende zuren, iets waar deze wijn nog wel eens last van kan hebben.


Als afsluiter nog een Monbazillac, Tour Belingard. Krachtig en lekker fris-zoet.


"Perfect om goed gekoeld bij het dessert te serveren. Ook lekker bij salades met lichtgerookte vleeswaren, tiramisu, tartufo bombe, bitterkoekjespudding, appeltaart met kaneelroom en vanilleijs met chocoladesaus. Serveertemperatuur 10°C à 12°C." Aldus lekkerwijntje.nl

zaterdag 8 december 2007

Klei's omfietswijnen proeverij

De flessen rood staan klaar de toeters liggen te wachten.

Gisteravond was ik op de verjaardag van Marco, de vriend van collega Birgit. Hij was jarig en rekende niet op een feestje maar toch stond het huis vol met vrienden en familie: Verassing! Birgit had gevraagd of ik voor een grote groep wijnliefhebbers een aantal flesjes wilde opentrekken en er wat achtergronden bij te vertellen. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, zeker nadat ik de lijst met lekkers had gezien die open ging! Allemaal omfietswijnen van dhr. Klei die in de nieuwe Supermarkt wijngids 2008 staan!

Volle koelkast met wit, rosé en bubbels

We maakten de koelkast open om te proosten met de Gran Troya, een Cava van de Hema. Licht mousserend, prettig droog met een hint van groene appels. Dat begon al goed, dus werd de volgende cava, de Gran Espanosa brut, opengeplopt. Hier wat meer koolzuur, wat vlakker en iets minder lange afdronk. Toch geen slechte cava, alleen wat ongecompliceerder. Dan door naar de witte wijn zonder bubbels: de Daria verdicchio. Een heel toegankelijke wijn, neigt een beetje naar demisec als we hem met de cava vergelijken. Door naar een mooie en maatschappelijk verantwoorde wijn: de Chenin Blanc van de Zuid-Afrikaanse organisatie Vinez. De familie van de Chenin Blanc was al eens aan bod gekomen, het ging toen over de gezusters Shiraz, in rosé en rood.
Ook deze Vinez is heel toegankelijk en elegant, subtiele zuren en een aangenaam klein zoetje. Door naar de Chardonnay: Tiala uit Mendoza. Mooi complex en zeer uitgebalanceerd, vol vrolijke zuurtjes zonder overheersend te worden. Vol geur en smaak, met veel citrusfruit en ananas. Een mooie afsluiter van de sectie Wit, open de rosé!

De rosé wordt gekeurd

De E Rosé, een spaanse terrasslobber viel bij een aantal mensen in de smaak vanwege zijn fruitige en toegankelijke halfzoete smaak. De rest vond hem beter als glazuurverwijderaar. Je houdt ervan of je haat hem, dat was de conclusie na de E Rosé. Dan de Montalto Sicilia een Nero D'Avola rosato. Deze is veel strenger en droger dan de vorige rosé. Heerlijk gekoeld op het terras komt deze Italiaan goed tot zijn recht maar hij bleef ook goed overeind naast de zelfgemaakte tapenade van Birgit's papa.

Dan een overstap naar Rood. Voor sommigen iets waar ze de hele avond al op wachten, voor anderen een mooie continuering van de feestvreugde. We blijven nog even in Italië, de Farnese sangiovese is als eerste rode wijn aan de beurt. "Zoiets drinken mijn ouders ook maar dan slechter" aldus één van de aanwezigen. Niet echt een opsteker voor deze soepele rode rakker maar wel terecht, veel diepgang kent de wijn niet. Next!
De Domini Jose Maria da Fonseca, een Portugees van de Appie is aan zet. Hij scoort al jaren hoog in diverse lijsten en bij proefpannels en zeker niet onterecht. Deze Domini heeft een prettige zachte aanzet, lange afdronk, genoeg complexiteit en een prettige neus. Topper van de avond voor veel kritische proevers!
Dan een vreemde eend in wijnland: Bonassia Merlot, een Marokkaanse wijn. Nouja, het druivensap komt uit Marokko, het sap wordt vergist in Frankrijk. Een halve nieuwe-wereldwijn, veel fruit maar toch veel zuren. Aardig maar kan niet tippen aan de voorgaande Portugees.
Dan de andere kant van de wereld: Argentinië, Vinas de Barrancas, Malbec. Rood, soepel en fruitig, lekker lange afdronk, heerlijk als afsluiter van al het rode gegiste druivensap.

Dan de epiloog: het is inmiddels iets voor de klok van 3'en ('s nachts) en sommigen zien er al reikhalzend naar uit: de Gewurztraminer van Jean Rosen, een heerlijk aromatische Elzasser!
Een volle geparfumeerde geur steeg op uit het glas en er kwamen gelukzalige glimlachjes op de gezichten van de connaisseurs. Mooie prijs-kwaliteitverhouding van de Plus, ongeveer 7,50 voor een Gewurz is heel schappelijk.

De Gewurz in actie

Als laatste gaat de Estrella moscatel nog open, een echte zoete witte wijn. Prima in te zetten als dessertwijn maar heeft minder diepgang dan de voorgaande Elzasser.

Terugkijkend kunnen we concluderen dat er een aantal dubieuze omfietswijnen tussen de parels zitten maar ook een aantal die het predikaat zeker verdienen!