"Het minimalisme is in de jaren zestig van de twintigste eeuw ontstaan in de teken- en schilderkunst. Het gaat om kunstwerken die gekenmerkt worden door een ontstellende eenvoud. Hoewel dit juist de essentie van het werk was, impliceerden de kunstwerken voor velen een gebrek aan artistieke inspanning. Ondanks de kritiek werd het minimalisme al vrij snel overgenomen door architecten, kunstenaars en muzikanten." -architectenweb
Minimaal, dat was wel het eerste dat me te binnenschoot bij het zien van het etiket van de Château Bel-Air St. Estèphe 1999:
Natuurlijk behoeft goede wijn geen krans en meer van dat soort wijsheden maar hier laten de eigenaren van het bewuste Chateau wel zien dat ze nog te gierig zijn om enige ontwerper in te huren. De achterzijde vermeldt behalve een alcoholpercentage, inhoud en vermelding dat het in Saint-Estèphe is gemaakt ook niets meer. Gemiste kans want deze wijn is lekker!
Het is echt niet heel overdreven om regenbogen, eenhoorns en hartjes op een achtergrond van opkomende zon in een grazig weiland op een mooie zomerdag, op het etiket te schilderen. Even een paarse-broek uitnodigen, een brainstormpje eroverheen en dan je ontwerper terug laten komen met een paar voorstellen.
Ik voorzie een drietal scenario's:
1. Oldschool: een representatie van het kasteel, naam en jaartal in gouden letters eroverheen en klaar is Bel Air.
2. Een gewaagde combi van bovengenoemde regenbogen, kumbajah-my-lord en duiven met olijftakjes in de snavel om aan te geven dat dit een goddelijke wijn is.
3. Een strengere en nog minimalere versie van het huidige etiket met alleen de letters B A erop (in zwart of diep-donkerrood), een totale mystificatie van de wijn, alleen bekend bij de happy-few en mooi hypemateriaal voor de diverse wijntijdschriften en -schrijvers.
Ik voorzie dat de prijs met het laatste thema ook verviervoudigt maar gezien de smaak is dat nog steeds een schijntje: deze '99er was romig, zacht, rond en fluwelig, barstensvol rood fruit, een kamervullend bouquet, ondertonen van pure chocolade, kersenhout, alles in perfecte harmonie. Uit het niets zo mijn top-5 van lekkerste-flessen-evah!
Ontzettend zonde dus van de makers om geen woord over deze beauty op het etiket te vermelden. Ik heb de fles een jaar-of-wat geleden voor een mooie 17,50 meegenomen bij een Henri Bloem als ik het me goed herinner. Toch een prijs waarvoor je enige richtinggevende woorden op het etiket verwacht. Enfin, een prachtige verrassing dus, al aardig op leeftijd maar nog fris, fruitig en kakelvers. Mocht u ergens een fles tegenkomen, gelijk meenemen en deze lente nog opentrekken, heerlijk bij een haardvuur en temperaturen van -5 buiten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten