zondag 25 maart 2012

Wijnsteen bij Chateau Lagrange 2003

Begin deze maand vierde ik mijn verjaardag, dus trok ik een mooie fles Chateau Lagrange open. Een Saint-Julien uit 2003, een dijk van een wijn. Deze Lagrange bestaat uit 57% Cabernet Sauvignon, 33% Merlot en 10% Petit Verdot.

wijntjes.eu
Blogger wenst dit formaat foto's liever liggend af te beelden

2003 was een jaar met een hittegolf begin augustus. De opbrengst was iets lager maar de duiven zijn dan ook iets geconcentreerder. Een goede wijnmaker kan dan een prachtige wijn maken. Dat lukte de mensen van Chateau Lagrange ook! Een prachtige robijnrode kleur, veel kersen, rozen, viooltjes en een hintje peper. Ook een zeer lange afdronk, intens genieten deze Saint-Julien. Ooit eens gekocht bij de Albert Heijn XL voor 30 euro, nu op diverse webwinkels tussen de 45 en 50 euro.
Een prachtig proefverslag van diverse jaargangen (een zogenaamd vertikaaltje) is hier te vinden: wijnliefhebbers

Bij het laatste glas zie ik een hoopje kristallen in het glas achterblijven: 



Dat hebben we vaker gezien: wijnsteen! Komt voor bij de beste wijnen en is volstrekt ongevaarlijk. Je ziet het ook als je een vat opent waarin een wat betere wijn heeft liggen rijpen, de hele binnenkant kan er dan uitzien als een schitterende grot vol edelstenen.

Ik heb wat zitten googlen om te kijken wat er allemaal over bekend is: hou je vast.

"Het is een vaste stof die aanwezig is in vele soorten fruit maar met name druiven en bestaat hoofdzakelijk uit tartraten oftewel de zouten van wijnsteenzuur (2,3-dihydroxybutaandizuur, structurele formule: HOOCCHOHCHOHCOOH, HOOC(CHOH)2COOH ofwel C4H6O6. In kaliumwaterstoftartraat, een zogenaamd zuur zout, heeft van één van de twee carbonzuurgroepen per molecuul één H+ afgestaan dat is vervangen door K+, ook bekend als seignettezout en bekend doordat Louis Pasteur onder de microscoop ontdekte dat kristallen elkaars spiegelbeeld kunnen zijn.) specifiek monokaliumtartraat oftewel "Kalii Bitartras". Moluculaire formule: KHC4H4O6
Deze kwa uiterlijk op kristalsuiker lijkende stof kan zich op de bodem van de fles, of aan de onderkant van de kurk bevinden en zegt niets over de kwaliteit van de wijn en komt bij eenvoudige- maar ook bij topwijnen voor. Bekend is dat het zich voordoet bij wijnen die grote temperatuur schommelingen hebben ondergaan, hoewel sommigen beweren dat de kristallen op lekkere wijn wijzen. In eerste instantie gewonnen bij de wijnproductie uit het "sediment argol" (tweede fermentatie van wijn) en soms ook uit wijnmoer of druivenmoer."
aldus voedingswaar.nl



"Wijnsteen heeft geen invloed op de kwaliteit van de wijn. Maar er is desondanks wel een interessant verband. Een langzame vergisting bij een lage temperatuur spaart en bewaart de geur- en aromastoffen in de wijn. Hoe langzamer en langer de vergisting plaatsvindt, hoe minder wijnsteen er zich al vormt in het vat, en des te meer en des te eerder ontstaan er dan wijnkristallen in de fles. Dat betekent dus dat wijnsteen in de fles een teken is voor de vakmanschap van de keldermeester en van de kwaliteit van zijn wijn."  volgens chateau bon baron

De Chateau Lagrange heeft ze mooi gekleurd, natuurlijk was ik benieuwd of er nog een beetje smaak aan zat: helaas vooral erg knisperend en gruizig, de wijnsteen bewaarde alleen de kleur van de wijn.