Club Torres online, van de firma Torres uit Spanje, stuurde laatst een interessant artikeltje over het terugsturen van wijn in een restaurant. Interessant maar mager, het ging over de vraag: Wanneer stuur je een wijn terug in een restaurant? Volgens deze Spanjaarden alleen in de gevallen wanneer de wijn is aangetast door kurk, doordat de wijn 'azijnig' smaakt of door de aanwezigheid van Brettanomyces, ongewenste schimmels in wijn.
Tja, dus wanneer de wijn door welke reden dan ook niet meer smaakt zoals deze hoort te smaken mag je hem terugsturen. Maar wat nou als de wijn die je bij je eten wenst niet past bij diezelfde maaltijd?
Dit weekend stond bijvoorbeeld in het 'de Volkskrant magazine', een artikeltje over een Cabernet Sauvignon die werd aanbevolen bij een sappig stukje kangoeroe.
Het was een Australische tent ergens in het Oosten des lands maar de Cabernet Sauvignon paste hier eigenlijk niet bij dit uit de kluiten gewassen springend stuk vlees. Deze kangoeroe was geflambeerd met sinasappelliqueur en werd opgediend met pruimen of iets in die trant. Enfin, een Chardonnay met een flinke portie eikenhout denk je dan gelijk. Of die overheerlijke Montana Sauvignon Blanc Reserve, die had ook goed gepast want die is ook ruimschoots voorzien van hout, eik, bos enzovoorts. Of anders een weelderige Merlot, stevige Shiraz of anderszins zachte nieuwe wereldwijn met een restsuikertje.
Wat doe je dan? Roep je de Australische garçon en zeg je hem dat ie een abominabele misser heeft begaan? Dood beest doet het vaak goed bij rode wijn (en andersom), uitzonderingen zoals rode rhonewijnen die bij vis worden geserveerd even daargelaten. Je mag verwachten dat de wijnkaart goed aansluit bij de gerechten op de spijskaart en dat het personeel goed in de gaten heeft wat, hoe en waarbij de desbetreffende gegiste druivensapjes te combineren zijn. Maarja, terugsturen wordt vaak nog gezien als 'zeuren', 'zaniken' en 'zeiken'. Het bederft de sfeer en zet de terugstuurder neer als smaak purist enzovoorts. Maar boude stelling #1: Tijdens familiaire etentjes zal men overigens sneller de wenkbrauwen fronsen om dit gedrag dan tijdens zakendiners, alwaar dit vertoon misschien meer op prijs wordt gesteld: de terugstuurder laat zich geen oor aannaaien en knollen voor citroenen verkopen.
Ilja Gort beschrijft het als volgt in zijn, voor wijntijgers onmisbare, wijnsurvival boek:
"Hoe vertel ik het de ober (lezen en onthouden)
Wat zegt u tegen de ober als u de wijn niet lekker vindt?
Precies: 'Deze wijn vind ik niet zo lekker'. Als u geen wijnkenner bent hoeft u dat verder niet uit te leggen. U hebt er immers niet voor doorgeleerd. Een nieuwe fles graag. En dit keer eentje die wel lekker is!"
en als het een 'foute fles' is doet Gort dit op de volgende manier:
"'Hmmm, deze wijn zakt als een monoliet in de maag en daarna in de knieën. Hij smaakt als een restproduct van een vulmiddel voor spouwmuren, heeft de afdronk van piepschuim en de lang naplakkende smaak van het onderbindsel van een sumoworstelaar. Ik krijg hier, om maar even in wijntermen te blijven, accuut een krimpzak van.' Een beetje ober begrijpt dan dat u de wijn niet zo lekker vindt."
Kortom: laat je niet in de luren leggen door genoegen te nemen met een wijn die je eigenlijk niet bij je gerecht vindt passen en/of niet lekker vindt. Terugsturen dus die drab!
Bron: Ilja Gort, Het Wijn Survival Boek blz. 109
Gorts weblog
Deze column is ook terug te vinden op Dining & Wining
Geen opmerkingen:
Een reactie posten