Pasen 2008

Tweede Paasdag 2008, sneeuw en regen! Tijd voor een stevige rode wijn op kamertemperatuur:


Maar eerst nog even terug naar een weekendje weg en vriendinlief en ik namen drie mooie flessen mee: Meerendal Merlot van de AH en Chateau Pindefleur, Saint Emilion Grand Cru en Grande Blanche, Chateau Neuf du Pape beiden van de Hema. Het stukje kleurige massaproductie kunst aan de muur paste goed bij het geweld op tafel. Als eerste dronken we de Meerendal Merlot: zijdezacht, chocolade, leer en laurier. Alles wat je in een Merlot zoekt maar dan met hele brede schouders. Heerlijk zwaar en heeft een lange afdronk. Na afloop heb je een zwarte tong zoals wel meer met die nieuwe wereld wijnen.

De tweede was wat ingetogener, iets subtieler en complexer. Eleganter zou je kunnen zeggen maar dan lijkt het weer of de Meerendal lomp was en dat is niet aardig om te zeggen. Goed, de Pindefleur, krachtig, kruidig en zacht. Deze wijn heeft vast een opvoeding gehad op eikenhout, veel vanille maar heel beheerst allemaal.

"It presents itself with a beautiful, strong Christmas red colour, with aromas of blackberry, blackcurrant, vanilla and caramel, just a hint of oak. It is incredibly smooth, velvety, very soft tannins, and a fair backbone." - iVintners.co.uk

Als laatste: Blanche, Chateau Neuf du Pape. Deze zit precies tussen de eerste en tweede in, iets steviger dan de Saint Emilion maar niet zo'n overweldigende smaak als de Meerendal. De Chateau Neuf du Pape is dan weer veel kruidiger dan de Meerendal en heeft meer tannines dan de Saint Emilion. Heerlijk naast de kaasjes en toastjes, dennengeur en vogelgezang tijdens zo'n weekendje weg!


En dan nog een grapje van collega's: ik kreeg een flesje uit 1996: Domaine Oriental, Cabernet Sauvignon uit Chili. De wijn was een aantal jaar geleden overleden en was daarna ge-zombi-ficeert. Verschrikkelijk, wat een dood en verderf kwam ons tegemoet. Dat er nog geen forensisch experts zijn langs gekomen mag gerust een wonder heten, we hebben de gezombificeerde wijn van ons af kunnen schudden en kunnen vernietigen door hem ritueel in het toilet te schenken. De lijklucht bleef nog dagen hangen...

Februari proeverij

Wederom een proeverij! Dit keer bij zwager Mike en zus van vriendinlief: Marjan. Zij hadden vriendjes en vriendinnetjes uitgenodigd om eens een slokje gegist druivensap te komen proeven. Van tevoren hadden we al de nodige wijntjes gehaald, veel Franse, wat Italiaanse, een Nieuw-Zeelander en een paar Zuid-Afrikanen. We begonnen met een mooie Magnum Prosecco. Weinig bubbels en redelijk vlakke smaak, snel door naar de Nieuw Zeelandse Montana. Unoaked Chardonnay die al een aantal maal voorkwam in voorgaande proeverijen. Helaas was 2006 niet echt een mooi jaar voor deze houtloze witte wijn, sterk in de zuren en weinig diepgang.

Sfeerimpressie

Een Italiaan dan als volgende wijn, Settesoli Rosato. Een Cabernet Sauvignon rosé, lekker vol, flink wat rood fruit in de smaak maar ze verdeelt de meningen; heerlijke terraswijn volgens de één, futloze slobber volgens de ander.
Dan maar door naar de échte wijnen: op de dessertwijn na zijn de volgende wijntjes allemaal rood. We beginnen met een La Fleur du Cotes des Roussillon Villages, met 3,95 bij de plaatselijke slijter een leuke, ongecompliceerde, vrolijke wijn voor bijvoorbeeld bij de pasta.
Lekkere wijnen hoeven helemaal niet duur te zijn, vandaar de volgende: een France, Grenache Syrah Carignan Mourvedre, literfles huiswijn van de Albert Heijn. Mysterieus afgeplakt met zilvertape zodat de aanwezigen mogen raden. Natuurlijk verraad de dikke literfles al het één en ander maar toch zorgt hij voor een leuke verassing: ook deze goedkope wijn is veel kwaliteit voor nog geen 4 euro.

Door met een rondje Bordeaux. Een Magnum Chateau Bourdicotte (Domaine de Bourdicotte à Cazaugitat in de Gironde). Een zachte wijn met veel kracht en de smaak van bramen en zwarte bessen. Lovende woorden komen uit de goegemeente over deze stoere Fransman. Hierna volgt een experimentje, de Chateau Monpellou die ik heb meegebracht, ligt al enige tijd in de catacomben bij ons thuis. Gisteren was het showtime voor deze pracht Pauillac. Twee jaar geleden nog hard en ontoegankelijk, nu complex, rijk en groots! Absolute topper van de avond, dat weten we nu al.

Nog even een hapje en een slok water en door naar de volgende: Etang des Colombes Grenache. Een leuke redelijk stevige rode wijn, goed op kauwen en reikhalzend uitkijken naar de volgende: een Chateau des Annereaux, Lalande de Pomerol. Die is wat jonger, uit 2004, maar ook erg rijk. Nog niet helemaal in balans maar dan hadden we hem ook nog even moeten laten liggen.

Reikhalzend hebben een aantal mensen ook uitgekeken naar de Vondeling, Erica Shiraz. Een Zuid-Afrikaan met ballen. 14,5% alcohol volgens het etiket en dat proef je. Geconcentreerd cassisfruit en een enorme lengte kenmerken deze breedgeschouderde en ondergetatoueerde patser. Zwaar werk zo net voor 12 uur.

Dan een wijn die ik een week of twee geleden uit arren moede terug ben gaan brengen naar zijn verkoper: Brampton OVR, Cabernet Sauvignon/Merlot/Carignan/Shiraz. Getverderrie, alsof er iemand wijn heeft proberen te maken van stapels autobanden, aceton en geitenmelk. Echt heel vies, niet geschikt voor menselijke consumptie. Dat vonden de anderen ook dus hij ging door de gootsteen.
Direct de dessertwijn uitgeschonken: Muscat Beaumes de Venise. Een heerlijk zwoele en toch subtiele dessertwijn die ook weer liefhebbers en zure gezichten teweegbracht. Een mooi wijneinde aan een gezellige en geslaagde avond.

Bubbels! 10.000 bezoekers en begin 2008

Yippie, na de copieuze kerstdagen een luchtig, bruisend oud&nieuw. Alle vriendjes en vriendinnetjes kwamen naar zuslief op Zuid om daar te genieten van de laatste uren 2007. Er waren een heleboel hapjes en lekkere drankjes maar voor het twaalf-uur-moment had iedereen natuurlijk zijn of haar fles bubbels meegenomen. Firma Lindemans was goed vertegenwoordigd, twee flessen Lindemans bin 25 brut cuvee en een Lindemans bin 30 Sparkling Rose. Ze waren voor nog geen 6 euro bij de Appie in de aanbieding, misschien had dat er iets mee te maken!

De bin 25 was lekker toegankelijk, niet te zoet maar zeker niet te droog. Ook lekker vóór een maaltijd, net als zijn rosé zusje. Cuvee Napa by Mumm Rosé was de volgende die Bart K. had meegenomen. Even iets stevigers en droger dan de Lindemans. Zeker een goed begin van 2008. De Berberana Selection Oro Cava kwam ook van de Appie; frissere fruitigere bubbels, meer koolzuur en weinig zoets. Lekker!


En nog een oude vriend: Bohemia Regina, de Tjechische sekt die er van de zomer met magnums tegelijk doorheen ging! Ook deze was weer vriendelijk, fruitig en zacht bruisend. Als laatste nog een fles prosecco, Zimor of iets dergelijks. Zimòr Prosecco di Conegliano Spumante volgens Bottelier Heivelden. Iets zoeter maar dat is gebruikelijk bij Italiaanse bubbels.

Vuurwerk hadden we niet nodig, het was toch te mistig en er was genoeg geplop van de rondvliegende kurken.

-breaking news-

Zojuist zag ik dat de teller net voorbij de 10.000 unieke bezoekers is gekomen, welkom allemaal, trek nog een flesje open, voeg wat commentaar toe bij de diverse proefnotities en geniet met mate(n)!

Kerst 2007, wilde vis en gevuld kalkoen

Iedereen weer bijgekomen van de kerstdagen? Mooi, ik ook en ik verheug me al weer op de komende bubbels! Maar laten we eens even recapituleren wat we dronken tijdens de donkere kerstdagen: Kerstdag I, bij haar ouders. We worden ontvangen met Domaine Trianon, een lekkere Saint Chinian. Mooi kersenrood, zit goed in de zuren en heeft een aangename neus. Puik aperitiefje op de kerstmiddag.


Dan een voorafje met bubbels, helaas even vergeten om een foto te nemen dus snel door naar het echte werk: de Vieux Lartigue, Saint Emilion Grand Cru 2005. Heerlijk bij het gevulde kalkoen met zijn kruidige smaak. Verder veel hout, hier en daar wat hints van overrijpe bramen, wat pruimen en dieprode kersen. Een echte krachtpatser maar wel in driedelig grijs. Smakelijke kerstvin!

Als toetje een bolletje eis euh, ijs, in een bakje van chocolade. Hier hoort een fijn dessertwijntje bij, een Eiswein gemaakt van de Riesling uit het Rheinhessengebied. Ananasachtig, meloen en honingsmaak, jammer dat er maar 375 milliliter in zo'n flesje zit.


Kerstdag II, op naar mijn ouders. Als appetizer een toastje met de good-old Lindemans wines uit Australië, cabernet-sauvignon en chardonnay. Hebben we het al eens over gehad dus door naar het hoofdgerecht. Het hoofdgerecht namen vriendinlief en ik voor onze rekening: haas met zelfgemaakte rozijnen-amandelsaus en zalm met eveneens zelfgemaakte basilicum-roomsaus. Bij zo'n stuk wild moet natuurlijk een mooie krachtpatserwijn, ik had nog twee flesjes Chateau Maucaillou dus die moest maar op. Nog net zo heerlijk als van de zomer, grootsch, stevig, kruidig en precies genoeg hout zorgden voor een perfecte wijn-spijs combi. Ook de Oostenrijkse Gruner Veltliner completeerde de enorme zalmmoot goed. Fris en knisperdroog maar zonder bijtende zuren, iets waar deze wijn nog wel eens last van kan hebben.


Als afsluiter nog een Monbazillac, Tour Belingard. Krachtig en lekker fris-zoet.


"Perfect om goed gekoeld bij het dessert te serveren. Ook lekker bij salades met lichtgerookte vleeswaren, tiramisu, tartufo bombe, bitterkoekjespudding, appeltaart met kaneelroom en vanilleijs met chocoladesaus. Serveertemperatuur 10°C à 12°C." Aldus lekkerwijntje.nl

Klei's omfietswijnen proeverij

De flessen rood staan klaar de toeters liggen te wachten.

Gisteravond was ik op de verjaardag van Marco, de vriend van collega Birgit. Hij was jarig en rekende niet op een feestje maar toch stond het huis vol met vrienden en familie: Verassing! Birgit had gevraagd of ik voor een grote groep wijnliefhebbers een aantal flesjes wilde opentrekken en er wat achtergronden bij te vertellen. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, zeker nadat ik de lijst met lekkers had gezien die open ging! Allemaal omfietswijnen van dhr. Klei die in de nieuwe Supermarkt wijngids 2008 staan!

Volle koelkast met wit, rosé en bubbels

We maakten de koelkast open om te proosten met de Gran Troya, een Cava van de Hema. Licht mousserend, prettig droog met een hint van groene appels. Dat begon al goed, dus werd de volgende cava, de Gran Espanosa brut, opengeplopt. Hier wat meer koolzuur, wat vlakker en iets minder lange afdronk. Toch geen slechte cava, alleen wat ongecompliceerder. Dan door naar de witte wijn zonder bubbels: de Daria verdicchio. Een heel toegankelijke wijn, neigt een beetje naar demisec als we hem met de cava vergelijken. Door naar een mooie en maatschappelijk verantwoorde wijn: de Chenin Blanc van de Zuid-Afrikaanse organisatie Vinez. De familie van de Chenin Blanc was al eens aan bod gekomen, het ging toen over de gezusters Shiraz, in rosé en rood.
Ook deze Vinez is heel toegankelijk en elegant, subtiele zuren en een aangenaam klein zoetje. Door naar de Chardonnay: Tiala uit Mendoza. Mooi complex en zeer uitgebalanceerd, vol vrolijke zuurtjes zonder overheersend te worden. Vol geur en smaak, met veel citrusfruit en ananas. Een mooie afsluiter van de sectie Wit, open de rosé!

De rosé wordt gekeurd

De E Rosé, een spaanse terrasslobber viel bij een aantal mensen in de smaak vanwege zijn fruitige en toegankelijke halfzoete smaak. De rest vond hem beter als glazuurverwijderaar. Je houdt ervan of je haat hem, dat was de conclusie na de E Rosé. Dan de Montalto Sicilia een Nero D'Avola rosato. Deze is veel strenger en droger dan de vorige rosé. Heerlijk gekoeld op het terras komt deze Italiaan goed tot zijn recht maar hij bleef ook goed overeind naast de zelfgemaakte tapenade van Birgit's papa.

Dan een overstap naar Rood. Voor sommigen iets waar ze de hele avond al op wachten, voor anderen een mooie continuering van de feestvreugde. We blijven nog even in Italië, de Farnese sangiovese is als eerste rode wijn aan de beurt. "Zoiets drinken mijn ouders ook maar dan slechter" aldus één van de aanwezigen. Niet echt een opsteker voor deze soepele rode rakker maar wel terecht, veel diepgang kent de wijn niet. Next!
De Domini Jose Maria da Fonseca, een Portugees van de Appie is aan zet. Hij scoort al jaren hoog in diverse lijsten en bij proefpannels en zeker niet onterecht. Deze Domini heeft een prettige zachte aanzet, lange afdronk, genoeg complexiteit en een prettige neus. Topper van de avond voor veel kritische proevers!
Dan een vreemde eend in wijnland: Bonassia Merlot, een Marokkaanse wijn. Nouja, het druivensap komt uit Marokko, het sap wordt vergist in Frankrijk. Een halve nieuwe-wereldwijn, veel fruit maar toch veel zuren. Aardig maar kan niet tippen aan de voorgaande Portugees.
Dan de andere kant van de wereld: Argentinië, Vinas de Barrancas, Malbec. Rood, soepel en fruitig, lekker lange afdronk, heerlijk als afsluiter van al het rode gegiste druivensap.

Dan de epiloog: het is inmiddels iets voor de klok van 3'en ('s nachts) en sommigen zien er al reikhalzend naar uit: de Gewurztraminer van Jean Rosen, een heerlijk aromatische Elzasser!
Een volle geparfumeerde geur steeg op uit het glas en er kwamen gelukzalige glimlachjes op de gezichten van de connaisseurs. Mooie prijs-kwaliteitverhouding van de Plus, ongeveer 7,50 voor een Gewurz is heel schappelijk.

De Gewurz in actie

Als laatste gaat de Estrella moscatel nog open, een echte zoete witte wijn. Prima in te zetten als dessertwijn maar heeft minder diepgang dan de voorgaande Elzasser.

Terugkijkend kunnen we concluderen dat er een aantal dubieuze omfietswijnen tussen de parels zitten maar ook een aantal die het predikaat zeker verdienen!

Drinken voor een goed doel: Chakana wiphala, Malbec-Syrah

Van de week kreeg ik een fles Chakana wiphala - Malbec Syrah toegestuurd. Dit is een wijn die een goed doel steunt: de hulp aan de Aymara hooglandindianen: "Gerichte projecten zoals de bouw van groentekassen en de aanleg van irrigatiekanalen zorgen ervoor dat de hooglandindianen kunnen blijven (over)leven op hun geboortegrond in het Boliviaanse deel van het Andesgebergte."
Gelukkig is dat geen excuus voor de makers van de wijn, om zich niet om de kwaliteit van deze wijn te bekommeren, integendeel! Na ontkurking van de zwarte kunststofkurk komt je een aangenaam aroma tegemoet. Een stevige wijn, dat ruik je meteen, echt Nieuwewerelds!



De Syrah geeft deze vrolijke Indiaan een aards karakter, de Malbec zorgt voor rijp en sappig rood fruit. Smaakt naar pruimen, bramen, zwarte bessen en een vleugje peper. Door de zachte tannines en mooie afdronk is deze wijn ook nog eens heel toegankelijk. Toegankelijk maar zonder dat hij plat of saai wordt. Ideaal voor bij een maaltijd met stevig rood vlees. Ook heerlijk voor een gure zondagmiddag zoals deze!

De Nederlandse stichting Chakana stuitte eind 2006 per toeval op de Argentijnse wijnmaker met dezelfde naam. Deze bood spontaan zijn medewerking aan en stelde voor een gezamenlijke wijn uit te brengen. Chakana Wines is een wijnproducent die zijn domein heeft op de uitlopers van de Argentijdse Andes bij Mendoza. Van deze producent komen diverse prijswinnende wijnen (o.a. gouden medaille op de Internaional Wine Chalange 2007 voor de Chakana Malbec Reserve 2005)

Bestellen kan via goedesmaak.com, van iedere fles die je koopt gaat er één U.S. dollar naar de hooglandindianen.

Stichting Chakana ontleent zijn naam en logo aan het eeuwenoude symbool van alle Indiaanse volken in de Andes: de chakana, die de inheemse visie op de kosmos symboliseert. Dit zegt wikipedia over het symbool:
"Chakana (of Inkakruis) is drievoudige kruis die het Zuiderkruis voorstelt en de drie lagen in het Inka leven verbeeldt. De lager wereld, deze wereld en de hogere wereld. De drie niveaus worden ook voorgesteld door de slang, de poema en de condor."

Meer info op:

chakana.nl
chakanawines.com.ar
goedesmaak.com

nog even een fancy wallpaper van chakanawines.com:

Russische bubbels en zoete zooi

Vorige week was ik een lang weekend naar Moskou met vriendinlief. We mochten blijven logeren bij een vriendin (van vriendinlief) en haar vriend, we werden welkom geheten met echte Russische bubbels. Het gaf een mooie knal (de kroonluchter net gemist) en zonder overstroming schonken we vier glaasjes vol. Het smaakte een beetje naar appelcider maar dan niet zo vies-weeig zoet. Dit was meer een leuke, luchtige, halfzoete feestfles. Ideaal voor feesten en partijen, een echte allemansvriend.

Nee, dan daags erna, vriendinlief en ik trokken er op uit, we hebben veel van Moskou gezien. We besloten om een fles lokaal gegist druivensap te kopen bij een klein supermarktje op de hoek. Ongeveer 6 euro 50 zou deze moeten kosten volgens het bijbehorende prijskaartje. Een Cabernet Sauvignon zo vertelde het Cyrillische schrift, dat zou toch goed moeten komen. Volgens de cassiere (een norse, onvriendelijke troela) was ie echter maar 2 euro en een beetje en met een vals lachje zette ze hem voor ons op de toonbank. Terug in ons gasthuis trokken we hem open en inderdaad, getverderrie wat een vieze zoete bagger! Misselijkmakende zure beertjes en kleffe snoepkikkertjes geur-, kleur-, en smaakstoffen troffen ons in de neus en mond. Half kokhalzend en happend naar adem deinsden we achteruit, dat iemand dit voorgezet krijgt...
De gastheer en vrouw hebben er gelukkig niet van gedronken, anders zouden ze ons met onze koffers en fles er achteraan gegooid, de laan hebben uit gestuurd.
De dag erna heeft de gootsteen er van genoten.

Wijndegustatie in België

Vorige week toog ik samen met vriendinlief naar het zuiden des landsch alwaar ik wijnliefhebber en goede vriend BartK ophaalde om nog verder zuidwaarts te rijden. We kwamen in Neerpelt (B) uit bij een Delhaize. Van tevoren hadden we deze luxe wijnsupermarkt al via het wereld wijde web verkend en wat we zagen beviel ons wel. Delhaize viert namelijk feest, de club bestaat 140 jaar, en dat vieren ze met fijne aanbiedingen.
In de winkel waren een groot aantal proeverijen aan de gang waaronder een heuse wijnproeverij op de wijnafdeling, aan het begin van de zaak (dat is nog eens met je neus in de boter vallen!) Een wijndegustatie zoals onze zuiderburen het noemen. Dat was niet misselijk opgezet, minstens 20 verschillende flessen stonden of konden open. We gingen gelijk aan de slag met een Chateau Ferrasse 2003. Een Bordeaux, het is een blend van Cabernet Franc en Merlot. Makkelijke feestneus die overal bij geserveerd kan worden, allemansvriend, nodigt uit tot het opentrekken van nóg een flesje.


Na een paar complexere en duurdere wijntjes kwamen we bij de Grand Barossa, een stevige Shiraz uit Australië. Lekker zwaar, veel hout en een kilo kruiden kenmerkte deze stoere Aussie. Gelijk maar een aantal flessen inladen, heerlijke herfstwijn voor bij feestmaaltijden, lams, pluim of haarwild zoals het begeleidend schrijven het zegt.

Door naar nog zo'n rijke nieuwe wereldwijn. La Capitana barrel reserve Merlot. Ook weer lekker zwaar, met 14,5% een half procentje meer dan de Grand Barossa, en heerlijk fruitig. Kersen, chocolade, zweempje leer en lekker lange afdronk. Volgens het begeleidend schrijven: Serveren met: kipgerechten (Echnie zoals ze dat bij ons in Rotterdam zeggen) geroosterde eend, feestwijn (hè? serveren met feestwijn?) chocolade desserts (ja dat klopt wel alhoewel ik daar een échte dessertwijn voor zou opentrekken)

Dan komen we richting het einde van de degustatie, nog twee flessen te gaan. De één-na-laatste: Contino Reserva 2001 Rioja. Tempranillo, Garnacha en de mij onbekende Mazuela komen bij elkaar in deze heerlijke Spanjaard. Heerlijk complex en elegant, hier kun je wel even op knabbelen!

En ja, als orgastisch sluitstuk van deze degustatie, Bart en ik hadden haar al sinds onze entree in de gaten: Gewurztraminer Grand Cru Kitterlé 2001, Domaine Schlumberger. Een prachtig schone struise dame uit de Elzas. Rijp, zoet en kruidig. Complex tot de laatste slok, ook van het glas dat vriendinlief afwees zodat ik het maar op moest drinken... Helaas hadden we geen 43 euro meer over voor een flesje.

Snel vulden we onze boodschappenwagen met wijn en Belgische delicatessen (truffelmayo, onbekende chocoladerepen en andere lekkernijen) en vertrokken weer naar Nederland.

Terug in Veldhoven, alwaar Bart een heerlijke maaltijd voor ons bereidde, dronken we nog een glaasje honingwijn of mede, een prettige Paul Zinck Pinot Gris en als grande finale: een Late harvested Riesling van Tishbi!

Onbekende wijn uit dito streken

André is een flesje dat ik van de zomer meebracht uit Tjechië. Natuurlijk was deze fles niet de enige die mee mocht, er waren nog flink wat vriendjes en vriendinnentjes met exotische namen maar in het kader van onbekende wijnen uit verre streken ging deze vorige week open. André was een flesje van het merk 'goedkopie', omgerekend kostte hij nog geen 2 euro 60 en qua smaak was dat goed te proeven. Nog het best te vergelijken met een slap flesje Rhonewijn. Een duidelijke hint van water en azijn zorgde voor een knipoog naar de Beaujolais primeur. Het etiket vermeldt nog dat het om iets uit of van Zemedelska gaat en dat het 10,5% alcohol bevat. Ach ja, voor die prijs kan je ook niet altijd omfietsachtige wijnen vinden.


Dan een fles uit de Azoren, collega W. kwam afgelopen donderdag eten en nam een flesje met een verhaal mee. Gelijk de atlas erbij, waar liggen die eilandjes eigenlijk? Nou tussen het Europese en Noord-Amerikaanse continent. De vinho had ze gekregen van vrienden die bijna naar deze eilanden waren geemigreerd. Bijna, maar niet helemaal. Omdat W. op de kat had gepast kreeg ze een fles van deze vinho de mesa tinto oftewel rode tafelwijn. Zeker niet vervelend als apperitief en helemaal goed bij de aubergine, gehakt en pesto uit de oven.

Van de wijn-o-pedia van het kasteel zonder pretenties komt de volgende beschrijving:

"Belangrijkste moderne wijnbedrijf van de Azoren. 12ha op de noordflank van de vulkaan op ongeveer 300m hoogte. Rood met dornfelder, merlot en cabernet sauvignon, wit met malvasia fina, fernão pires en bical, allemaal in moderne nieuw aangelegde wijngaarden waarvoor de oude currais werden afgebroken. Eigendom van drie associés, waaronder de Duitser Jörg Böhm (ook wijngaarden in de Alentejo). Nog veel geplaagd door problemen (paddestoelen, virussen), maar niet verkeerd bezig."

Vorige weekend was het, net als afgelopen weekend, nog net even puik balkonzitweer. Nog zo'n gekke Tjech opengetrokken, een Claret en op volle kracht genieten! Lekkere terrasslobber tussen rood en rosé in, had iets droger gemogen maar toch vrij aardige zondagmiddag wijn. Smaakte naar rijpe kersen en hier en daar een kersensnoepje, bleef lekker lang hangen en deed ons nog even vergeten dat de zomerse dagen op één hand te tellen waren dit jaar.

Van de website van Vino Marcincak:

Odrůda:

Zweigeltrebe-Klaret

Ročník:

2005

Přívlastek:

Výběr z hroznů

Obsah cukru:

Polosladké

Oblast:

Morava, Mikulovská

Obec:

Novosedly na Moravě, Stará hora

Vedení vinohradu:

Střední vedení s jedním tažněm

Hustota:

3500

Stáří vinohradu (let):

30

Skupina:

Vína růžová

Nou, dan weet je toch genoeg!

Tergrino Vin Santo en amandelkoekjes

Wat een heerlijk stilleven: een half litertje Italiaanse dessertwijn bij amandelkoekjes. De koekjes waren meegenomen door mijn ouders, die waren naar Frankrijk geweest en wisten dat vriendinlief van deze amandelbrokken houdt. Natuurlijk kan ik daar nog een leuk flesje bij serveren hetgeen onderstaande reclamefoto tot resultaat had.

Vin Santo van Tergrino, fijne aromatische dessertwijn, niet al te zoet maar wel een beetje stroperig. Om lekker van te genieten na de maaltijd of later op de avond bij de koekjes.