Goulée, hoera!

[voorwoord]
zo, wat is er allemaal gebeurd in wijnland? Ik was een tijdje afwezig hier (iets van 2 en ⅟₁₂ jaar) maar de twitterfeed heb ik al die tijd netjes bijgehouden. Nouja, die is gelinkt aan de Vivino-app (oeh, technisch hoogstaand vindt u niet?) en die heeft in de jaren dat ie in gebruik is flink meer recensies gepubliceerd dan dit blog. Tja, kwantiteit versus kwaliteit enzo, enfin, genoeg excuses, aan het werk.

Een ideetje. Iedere maand een écht mooie wijn beschrijven. Ik vind het gaaf om iets speciaals te drinken, niet voor de hoeveelheid maar om een écht mooi verhaal in je glas te hebben. Natuurlijk niet dagelijks en zelfs niet ieder weekend maar één keer per maand is een haalbaar streven. Dan heb je ook iets te beschrijven, iets interessanters dat je verder uit kunt diepen dan een opsomming van een twee tot zestal okish-wijnen waarbij ik niet verder kwam dan vijf regels. Zo, genoeg automutilatie, weg met het writersblock en we zien wel hoe lang dit leuk blijft!

Goulée by Cos d'Estournel 2012

Oudjaar kwam buurman Dennis (en familie) langs om, je raadt het al, oud-en-nieuw te vieren. Terwijl de tijd richting twaalf uur ging schonk hij me een fijn nieuw glas in. Normaal gaan we dan een potje interessant blind zitten proeven en raden maar dat schoot er dit keer bij in met het 12-uurgebeuren. Had ik ook niet geraden want deze linkeroever-fanboy (Bordeaux dat is) had niet zoveel springerigheid en tannines verwacht in een Médoc luisterend naar de naam Goulée, by Cos d'Estournel 2012, de derde wijn van Cos d'Estournel. Online is deze te krijgen voor rond de 30 euro, thnx buurman!

Krachtig in de neus: alcohol en stevige zuren, tannines en ook flink wat rood fruit (aalbessen, kersen). In de mond overheersen de krachtige tannines, het water loopt je letterlijk in de mond. Niet vervelend overheersend, er is gelukkig tegenwicht door het hout en het fruit maar nog niet in evenwicht (en dat voor een 4 jaar oude wijn!). Veel kersen en morellen maar ook secundaire aroma's als chocolade, cacao, natte aarde en herfstbladeren geven deze krachtpatser veel complexiteit.

60% Cabernet Sauvignon en 40% Merlot, een klassieke Bordeaux dus. Geen toegevoegde Petit Verdot of Cabernet Franc, gewoon de klassieke blend. De druiven komen van percelen uit het noorden van de Medoc, Port de Goulée, uitkijkend op de Gironde, een stukje weg van Saint Estephe, de plaats waar Cos d'Estournel gevestigd is:


Over de 2012 versie zegt Cos d'Estournel dat het een warm jaar was en dat de druiven perfect rijpten. Ze zijn vooral te spreken over de mooie kleur en vertellen dat het een mooie complexe wijn is met rood fruit en zachte, elegante tannines.

Right, zelfs nu, een kleine 24 uur later, stuiteren die tannines nog als een circle pit door je mond maar die complexiteit zit er zeker in.

Maar, een derde wijn dus van Cos d'Estournel, wat betekende dat ook alweer wijnstudievriendjes? De eerste wijn is gemaakt van het sap dat door het gewicht van de druiven op een natuurlijke manier gewonnen wordt. Een tweede of in dit geval zelfs derde wijn is vaak gemaakt van het sap dat door het persen van de hele berg druiven gewonnen wordt. Is niet slecht hoor maar bevat vaak net wat meer tannines omdat er meer schil en pit gekneusd wordt, iets dat meer tannines afgeeft aan het sap. Oh fijn, ik hou ervan als deze opgedane kennis aan de praktijk gekoppeld kan worden, ah, just showing off...

Bij Winemag.com raden ze zelfs aan om hem pas vanaf 2017 te drinken omdat hij nu nog niet helemaal in balans is, de aardse aroma's geven hem een ruw randje. Tja, 1 januari 2017 is dan vast nog net te vroeg... Mocht je er nog tegenaan lopen, aarzel niet om ze een tijdje weg te leggen, als deze wijn in balans is komt de complexiteit en diepte nog beter naar voren.

[naschrift]
Nou, was dat nou zo moeilijk? Een blogpost over iets speciaals, iets moois, dat moet toch vaker te doen zijn? In februari iets Champagne-achtigs, iets Grande Reserva Malbec, iets ingewikkelds uit Toscane? We gaan het meemaken!