Tour Prignac, Moulin Eyquem en Tishbi Barbera Zinfandel

Voor de Kerstdagen zorg ik bij mijn ouders altijd voor de wijn. Kerstdag 1 trotseerden we, vriendin-, zoonlief en ikzelf, de sneeuw en togen naar mijn ouders. Van tevoren had ik natuurlijk iets moois uit de kast gehaald. Of liever gezegd, vanaf de kast. Ik had namelijk een magnum, nog in houten kist, chateau Tour Prignac 2000 meegenomen. Op en top op dronk: een mooi wijnjaar en in een magnumfles kan een wijn iets langer liggen omdat er minder zuurstof bijkomt in vergelijking met een reguliere 0,75 liter fles. Een fijn 'krijgertje', tijdens een bezoek aan de firma Castel als bedankje.

Die ging als eerst open, een heerlijke volle rode wijn met diepgang. Lekker donker en vol rood fruit, zijdezacht en een krachtige nasmaak.Deed het heel goed als aperitief maar gaf ook genoeg tegenwicht bij de eend van de gourmet. Op de foto nog net wat bezinksel te zien boven het etiket.

Helaas zat er maar 1,5 liter in de fles dus toen die op was gingen we door met de volgende: Chateau Moulin Eyquem 2005. Een 30 hectare tellende wijngaard in Côtes de Bourg. De wijn bestaat voor 70% uit Merlot, 25% Cabernet Sauvignon en 5% Malbec die hem net wat meer pit geven. Weer een prachtig wijnjaar (voor de Bordeaux) en ook een stevige begeleider bij de voortzetting van het kerstdiner. De geschiedenis van deze molen is als volgt beschreven:

"Uit de 17e eeuw daterend château dat de zomerresidentie is geweest van Louis Eyquem. Hij behoorde tot de familie van Michel Eyquem de Montagne, raadsman van de koning in het parlement van Guyenne. Claude Carreau en diens vrouw kochten het bouwwerk en de bijbehorende wijngaard in 1976 en voerden daarna een ingrijpende renovatie uit. Na een fustlagering van 12 tot 15 maanden in gebruikte barriques kan deze vaak dieprode, rustieke, mondvullende wijn gewoonlijk snel gedronken worden, maar ook zeer goed ouderen." - wijnhandel van Ouwerkerk

En toen kwam de klapper van de avond: de Tishbi Barbera Zinfandel 2006. Gekocht na een proeverij waarbij mijn zussen en ik stijl achterover gingen van de grootsheid van deze diepe Israëlische schoonheid. Gedroogde pruimen en de noten uit het kerstbrood proefden we er in terug. Het is een, met brandy, versterkte wijn en bestaat voor 50% uit Zinfandel en 50% Barbera. Deze speciale editie werd geproduceerd ter gelegenheid van 66 succesvolle oogsten van Jonathan Tishbi.
Hij stond al even in de sneeuw te wachten en kwam perfect gekoeld op tafel. Iedereen was verkocht, de fles ging op! Meer info op tishbi.eu (onderste fles)

Faustino I 1996

Deze Faustino I 1996 lag al enige tijd in de voorraad te wachten op een stevige winterschotel. Vandaag was het zover, het is weer pokkenweer, vroeg donker en verdraaid fris als je naar buiten stapt. Tijd dus voor een winterse maaltijd met spruitjes en spek. Heel lekker en dan deze krachtpatser als begeleider! Dat smaakt voortreffelijk.

 

"Round, soft, silky and mellow, Faustino Gran Reserva complements perfeclty red and roast meat dishes, especially lamb and all kind of cheeses. Open half an hour before serving." aldus het achteretiket.

Dat openmaken en verder niets mee doen is ontzettende onzin, daar hebben we het al eens over gehad.
Maar de andere omschrijving van het ronde, zachte en zijdeachtige klopt helemaal! Wat een prachtige begeleiding voor bij de winterse maaltijd. En dat voor een wijn van 14 jaar oud.

Deze Rioja is gemaakt van 85% Tempranillo, 10% Graciano (in Frankrijk bekend onder de naam Morrastel) en 5% Mazuelo (oftewel Carignan). Perfect in het hout, ruim twee jaar houtrijping gehad op Frans en Amerikaans eikenhout en dat proef je er zeker in terug zonder dat ie een overdreven vanillesmaak heeft gekregen. Al met al een perfecte winterwijn!

Destijds was ie bij de Makro 18 euro, ik geloof dat recentere jaargangen nog steeds zoiets kosten. Omdat deze Faustino I heel populair is en ook in het buitenland bijna overal verkrijgbaar, is het een goede graadmeter om te kijken wat het prijsniveau in het buitenland is qua wijn. Een bigmac index maar dan met Faustino I.

Clos Floridene 2007 - Graves

Die stond nog op het fotorolletje: de Clos Floridene 2007, een droge Bordeaux uit de Graves. Gekregen bij Henri Bloem toen ik een mooie kist met verschillend groot rood kocht. Probeer deze eens, we hadden het over de Pessac Léognan en andere mooie zware witte Bordeaux. Mr. Bloem, of z'n broer ;) , kwam met deze fles want die moesten we dan toch ook maar eens vergelijken.

Dat hebben we natuurlijk gedaan, moet zeggen: viel niet tegen. Een lekker volle Graves, zat goed in het hout maar tegelijkertijd lekker fris. Gemaakt van Sémillon (44%), Sauvignon (55%) en Muscadelle (1%). Niet zo vol en rond als de Pessac Léognan maar dit was ook een 2007, veel moeilijkere en jongere jaargang dan de Pessac uit 2000.

De naam is wel een beetje flauw: Florence en Denis Dubourdieu zijn de makers, de letters van hun beider naam maken samen ongeveer Floridene.

De Soete Inval: Gewurztraminers Dopff en Ziegler, Monbazillac

Gistermiddag kwam een collega op babybezoek en dat was gelijk een mooie gelegenheid om Gewurztraminer te proeven. Ook een liefhebber dus er gingen twee mooie flessen open: Dopff Gewurztraminer 2008 en Ziegler Gewurztraminer 2006 Reserve. We begonnen met de laatste, een echte Reserve: groots, kruiden, tropisch fruit, honing, lange afdronk en een nette zoetbalans. 

De tweede: Dopff 2008 was iets minder overdreven en meeslepend, heerlijke doordrink Gewurz en toch veel inhoud. Fruitiger dan de Ziegler: veel lychee en ananas smaak en geur, her en der een vleugje limoen en een mooie afronk. Deze deed het heerlijk bij de zuurkoolschotel uit de oven, typisch Elazassiaans natuurlijk!

Als laatste bij de aardbeien met slagroom en koffie: Monbazillac Collectif des Barriques 2005. Een tijd geleden gekocht bij de wijnbeurs op een taste-n-take-away en dit was alweer de laatste fles van die order die ik nog in de kast had liggen. Een mooi vervolg op de Gewurzen: ook goed in de zoetigheid zittende dessertwijn maar niet zo stroperig als bijvoorbeeld een PX. Deze heeft mooi kunnen rijpen en dat proefde je ook terug: veel tropisch fruit, goede zuren en heerlijk bij de aardbeien.

Dom Perignon 1995

Zo, na alle supermarktwijntjes is het tijd voor iets Grootsch: Dom Perignon 1995. De aanleiding was de verjaardag van vriendinlief. De familie werd verzameld en de Dom werd opengetrokken.

Een Dom Perignon 1995 is een vintage (wordt dus niet ieder jaar gemaakt) en een Cuvee de Prestige (beste champagne van dit huis: Moët & Chandon). De druiven die gebruikt worden voor deze champagne zijn die van de Pinot Noir en Chardonnay.
De kleur is goudgeel, prachtige belletjes, heel klein en subtiel. Dan de geur: vol en overtuigend, groots en vol, stro, amandelen, honing: een zinderende zomeravond in het glas. De smaak is net zo vol als de geur: geen dunne sauvignon blanc met spuitwater, nee een volle bek geurige bubbels. Alles is ook prachtig in balans, niet teveel of te weinig bubbels, niet te strak droog en niet te vol rond. Recensies van mensen die hem al in 2003 dronken hadden het erover dat ie toen nog te jong was en gaven hem nog een rijpingstijd van 2 tot 5 jaar. Nou zo'n 15 jaar onder de kurk hebben deze Dom tot een prachtige krachtige volbloed champagne gemaakt.
Wij dronken hem als aperitief maar hij is vast ook heerlijk bij toastjes met vette paling en voorgerechten met gerookte kip, zoete meloen en rokerige ham.

ai... op :(

Flaxbourne Sauvignon Blanc en Pinot Gris

De laatste tijd komen er natuurlijk veel mensen op kraamvisite. Die drinken dan graag een glaasje mee. Omdat niet iedereen van grootsch stevig rood houdt schenk ik ook fris sprankelend wit. Flaxbourne heeft twee witte wijnen in het assortiment, ik kwam ze tegen bij de locale Albert Heijn: een Flaxbourne Sauvignon Blanc en een Pinot Gris. Deze kwamen allebei uit 2009.

De beste Sauvignon Blanc die ik tot op heden niet meer ben tegengekomen was Attitude van Pascal Jolivet. Deze Flaxbourne, uit New Zealand, kan er ook wat van! Prachtige frisse en sprankelende wijn, flinke o-zo-kenmerkende grasgeur en goed in balans qua zuren. Chris Murphy, video hieronder, denkt dat ie lekker is bij Thais eten, bij iets waar veel koriander in zit... (volgens mij is dat vaak eten uit India) Bij de Allerhande vinden ze hem lekker om zo te drinken (jazeker!) en bij vis: zalm, garnalen. Hubrecht Duijker vond dat geen Sancerre hier tegenop kon. Tja een boude stelling maar voor 6 euro is het een parel van een wijn.

Wat geneuzel van meneer Chris Murphy over de Sauvignon Blanc:

Wine of the Week - Flaxbourne Sauvignon Blanc
Geüpload door MarksandSpencer. - Het hele seizoen en gehele afleveringen online.
(Zoek de verschillen: in Engeland zit ie in een Bordeaux fles, bij ons in een Bourgogne fles)

Pinot Gris is voor mij onlosmakelijk verbonden met de Elzas. Toch kunnen ze er in New Zealand ook wat van. Ze liggen allebei net zo ver van de evenaar dus qua klimaat zijn ze redelijk vergelijkbaar. Dat proef je er niet helemaal aan af. De meeste Elzas Pinot Gris is zwoel en heeft nog flink wat restsuiker, de New Zealandse neef daarentegen is veel frisser en neigt meer naar zijn Sauvignon Blanc familie.

Genoeg reclame, het lijkt wel een promopraatje voor de AH. Proef vooral zelf!

Tasmaanse bubbels

Als je iets te vieren hebt, ik zeg maar iets geks: bij de geboorte van je zoon ofzo, is het natuurlijk erg feestelijk om een fles champagne open te trekken. Ik had twee leuke flessen Tasmaanse bubbels: Jansz, Tasmania, Premium Non Vintage Rose Blend op de kop getikt en genoot ervan samen met de familie. Omdat ik een Janszoon ben was het natuurlijk extra toepasselijk en dus dubbel feestelijk!

Leuk om te ontdekken dat Jansz natuurlijk een Nederlandse connectie heeft: hij komt van 'The Heemskerk Vineyard'. De wijngaard ligt midden in de 'Pipers River regio' en is in 1986 bij het Louis Roederer imperium gevoegd.
Het is een mooi uitgebalanceerde fles bubbels geworden: niet teveel koolzuur, niet te weinig, prettig in de zuren, hint van aardbeien en rozeblaadjes. Al met al een feestelijke fles om open te trekken en flink mee rond te gaan!

Meer info op de site van Jansz

Bandol 2008 en Margaux 1999

Wat een prachtig weer, tijd om de rosé uit de winterslaap te halen. En voor de zwoele zomeravond na de barbecue: Margaux.

gebroederlijk naast elkaar, de geweldenaar en de intellectueel

De laatste keer dat ik bij de Delhaize was had ik een fles Bandol 2008 meegenomen. Het achteretiket waarschuwde me: "Deze schrale rosé is mooi gefruit, zeer evenwichtig en heeft een lange afdronk. Hij is afkomstig van wijngaarden bestaande uit leem-, en kalk-bodem, beplant met Mourvèdre (60%), Grenache (20%) en Cinsault (20%)."

Juist, een schrale wijn dus. Toen ik hem licht gekoeld inschonk was het een verademing, geen laf zuurtjeswater maar een heerlijk mineralige rosé. Heerlijke doordrink terraswijn ware het niet dat deze krachtpatser 14% alcohol bevat.

Na de borrel ontstak ik de barbecue en tijdens en na de copieuze maaltijd dronk ik een prachtige fles Margaux. Margaux de Cure Bourse, 1999. 11 jaar oud en op en top op dronk, wat een diepgang, bleef fier overeind bij al dat carnivorisch geweld. Ging als een aristocraat de avond in, walste wat door het glas, liet een prachtig evenwichtig palet van kersen, bessen en een lichte toon vanille achter en bleef lang nasmaken.
Overweldigende klasse, met recht een bewaarwijn. Jammer dat dit de laatste was maargoed, we hebben ervan genoten!

Tegen de bubbelbelasting!

Ok, tijd voor een staaltje mobilisatie van de massa via het wereld wijde web: een online petitie tegen de bubbelbelasting, de extra hoge belasting op champagne ten opzichte van gewone wijn. Hubrecht Duijker, Bythegrape.com en ondergetekende vinden de extra accijnsheffing achterhaald. Vul even je naam en e-mailadres in (je gegevens hoeven niet op de site petities.nl zichtbaar te worden) en schudt de wetgever wakker:

zo staat hij online:

PETITIE

Wij, alle wijndrinkers in Nederland. Dit is dagelijks 17% van de totale Nederlandse bevolking constateren: Wijnen met bubbels: champagne, prosecco, cava, etc.. Per honderd liter wijn met koolzuurgas moet naast btw ook 240 euro accijns worden betaald. Voor wijnen zonder bubbels is dat maar 70 euro. Dit is de reden dat flessen bubbels te duur zijn. Hubrecht Duijker en Bythegrape.com vinden dat deze extra accijnsheffing achterhaald is: Omdat generaties geleden alleen de welgestelden dure champagnes nuttigden, kon de staat deze luxewijn extra belasten en verzoeken dat de extra accijns op mousserende wijnen wordt afgeschaft.

Invullen en doorsturen naar al je bubbelliefhebbende vrienden!

1 mei proeverij: aan den arbeid

1 mei was het weer de Dag van de Arbeid. Niet iets waardoor ik vaandelzwaaiend en de internationale zingend door de straten ga lopen maar iets moois rood opentrekken dat lijkt me wel wat! Dat kwam mooi uit, schoonzus M. vierde haar verjaardag en wilde net als een vorige keer, een paar mooie Franse flessen opentrekken. Ik mocht wat uitleg geven over de verschillende wijntjes die ik vanuit diverse hoeken had verzameld. De naam van de proeverij was natuurlijk makkelijk: 'Aan den Arbeid' want we moesten flink aan de slag, negen flessen stonden klaar voor de proeverij.

selectie van de rode flessen: van links naar rechts: Mercurey, Mouton Cadet, Buzet, Chateau de l'Horte en klapstuk van de avond: Pomerol.

Dit is de complete setlist: 

Crémant de Bordeaux, brut
Wild Pig, Viognier
Chateau de Peytirat
Morin Pere et Fils, Mercurey, 2007
Baron Philippe de Rothschild Mouton Cadet 2006
Roches d ‘Hillac, Buzet 2007
Chateau de l’Horte – Syrah + Grenache
Chateau du Domaine de l’Eglise Pomerol 1999
Balma Venetia, Muscat de Beaumes de Venise

We beginnen met een mooie, frisse flink in het koolzuur zittende Crémant de Bordeaux. Feestelijke bubbels ter ere van de dag van de Arbeid, euh, de verjaardag van M. natuurlijk!
Daarna snel verder met de budgetklapper van de avond: Wild Pig viognier. Heerlijke witte pret voor weinig! En chop-chop, door met de rosé: eigen import uit de Bergerac: Chateau de Peytirat. Tja, snoepjesfruit voor op het terras, de enige die deze avond waarvan maar twee deelnemers het glas van leegdrinken. Niet heel verfijnd, gewoon simpel voor op het terras.

de Buzet: Roches d ‘Hillac, 2007

Door met de eerste verrassing: de Mercurey. Dat was smullen! Een prachtige Bourgogne die de tongen al wat losser maakte. Dat smaakte naar meer.

N. en V. aan het 'glaasje draaien'

Dat kwam maar wel in een andere vorm: een grote naam namelijk Baron Philippe Rothschild. De Mouton Cadet. Tja, nog steeds een grote naam maar helaas is 2006 niet zo'n fantastisch jaar. Goed en aardig maar niet uitmuntend. Dat was anders met de Buzet: Roches d'Hillac uit 2007. Door de prachtig volle en ronde, structuur, kersensmaak en lange afdronk werd weer een stijgende lijn ingezet.
Want hierna kwam de Chateau de l'Horte Syrah + Grenache. Een speciale blend die hoge ogen gooide bij alle aanwezigen. Zwarte tong, lange afdronk, stevige bite en toch mooi in balans, dit was een mooie opmaat naar de laatste rode patser.

Chateau du Domaine de l’Eglise Pomerol 1999

Chateau du Domaine de l’Eglise Pomerol 1999 ligt al een flinke tijd in mijn wijnkast, een belofte en ook een risico. Ik had hem nog nooit geproefd dus wist niet zo goed wat te verwachten. Het bleek overeen te komen met de Monpelou van vorige keer. Wat een diepgang! Superlatieven schoten tekort, een afdronk die gerust tot de volgende ochtend in stand gehouden kon worden maargoed we verkozen het om de avond met een mooie dessertwijn af te sluiten.

Balma Venetia, Muscat de Beaumes de Venise

Dat deden we met de Balma Venetia, Muscat de Beaumes de Venise. Een opvallende fles met dito wijn. Zoet, fraai maar geen Sauternes of Monbazillac. Nouja dat zie je ook terug in de prijs. Gewoon een mooie afsluiting van een prachtige avond. M. Gefeliciteerd! (2x ;) )

webwijn database

Waarom vinden mensen het zo moeilijk om in een winkel een fijne fles wijn uit te zoeken? Teveel keus? Geen verstand van wijn, niet weten wat je precies zoekt? Niet weten waar je hem bij wilt drinken? Als je voor een willekeurig wijnschap staat, of je nu in een supermarkt bent, een slijterij of een warenhuis, je hebt meestal keus uit meer verschillende flessen rood dan overjarige kazen bij een kaasboer.

Bij een kaasboer kun je misschien nog proeven maar dat kan niet zomaar in een supermarkt. Natuurlijk wel op proefavonden enz. maar om daar nu weer op te wachten, het is een hoge drempel voor de meeste 'literfles-consumenten'.

Tijd dus voor een verdere 'demystificatie' of 'onttovering' van wijn via het web: de webwijn database!

Collega Patrick Mackaaij (van weblog Een manier om...) stuurde me een link naar de Duitse website aromicon.com.

Door middel van tags toe te voegen aan wijn kun je snel zien wat voor aroma's de wijn bevat. Deze zweven door het glas:

Daarnaast zie je waar de wijn bij past: kip, wild, pizza. Of bijvoorbeeld zeevis, antipasti of sushi zoals deze champagne:

Dat levert een totaalbeschrijving op, bijvoorbeeld voor deze St. Estephe:

Jammer dat de site nog niet in het Nederlands te raadplegen is, wel handig voor het ophalen van je Duits: zo zie je bijvoorbeeld snel dat hindberen kersen zijn!

Het is even wachten tot de webwijn database gevuld is, gemakkelijk te benaderen is door je iphone of smartphone maar ik zie wel een handig hulpmiddel voor de literfleskopers overal ter wereld!

Link naar de website: www.aromicon.com.

Pedro Ximenez 12 jaar oude sherry

Een paar weken geleden kwamen er wat oud-studie vrienden en vriendinnen langs. Gezellig om eens in de zoveel tijd weer eens bij te praten en traditiegetrouw drinken we een paar mooie gegiste druivensapjes. Voor mij ook een mooie gelegenheid om de, in Nederland zo ondergewaardeerde, dessertwijn onder de aandacht te brengen. Van edelzoete rieslings tot mooie Sauternes. Deze keer een 12 jaar oude sherry: Flamenco, Pedro Ximénez.

Stroperig en mooi donker van kleur: De most van Pedro Ximénez druiven worden in de zon gedroogd gedurende twee á drie dagen voordat ze geperst worden, dan heb je dus eigenlijk rozijnensap. Smaakt dus ook lekker naar rozijnen. Ook vijgen of gedroogde pruimen kun je erin ontdekken. Na 2 glaasjes is een afspraak met de tandarts geen overbodige luxe. Deze sherry blijft prachtig overeind bij de meest copieuze desserts.

Aan het eind van de avond bleef er nog wat over, daar heb ik de week erna van genoten. Je kunt deze sherry gerust even (afgesloten) wegzetten dat veroudert hem niet.

Ik kwam wat tips tegen op andere (hippe) internetpagina's: lekker on the rocks of gekoeld met een schijfje sinaasappel. Ja hoor, ik vind het eigenlijk niet lekker dus verdun ik het met gestold water of een schijf fruit, ik hoop niet dat ik het type dat dit soort mishandelingen pleegt tegenkom, de vlekken op zijn of haar kleding van deze sherry zijn moeilijk te verwijderen...