De Pinot Gris ging als eerste open, leek veel op de Paul Spannagel Pinot Gris. Heerlijk geurig, vrolijk, toegankelijk en genoeg body. Heeft een licht kruidige neus, frisse lentebloemen ruik je erin. In de smaak komt het ook weer terug, fris en elegant komt deze slanke lentegodin tevoorschijn.
De Gewurtztraminer is een slagje zwaarder, geurig, bijna geparfumeerd komt deze struise Française je neus in. De smaak is net zo kruidig en honingachtig als je zou verwachten. Een hint van gember completeert het geheel. Fijne wijn voor bij pittige Oosterse gerechten maar ook als dessertwijn zou ze goed tot haar recht komen.
BartK, medereiziger naar diverse wijnslobberijen en wijntrip naar de Elzas, had de Riesling opengetrokken en was daar ook zeer over te spreken. Bij een pan mosselen kwam deze beauty goed tot haar recht.
De Blanc is iets 'gewoner' maar zeker niet suf of ordinair. Ze steekt alleen wat schril af tegen haar meer verfijnde, geraffineerde zussen, nichten en tante Gewurtz.
De Pinot Noir en de fles bubbels moeten nog open maar daar zullen we ons vast geen buil aan vallen.
Meer info: een link naar Zinck
