Ook de Margaux Rauzan Gassies, die mijn schoonvader met gevaar voor eigen leven bij de Albert Heijn heeft veroverd tijdens de Franse wijnweken, was serieuze materie. Iets minder zwaar dan de Chateau L'Horte maar net zo complex en bijzonder. 
Daarnaast dronken we ook wat Riesling wijnen. Bij de gestoofde visschotel een onbekende, wat waterige Riesling en toen die op was een Riesling van de Appie. In de nieuwste Supermarkt wijngids van Nicolaas Klei komt ie er niet goed vanaf: "... karig in het fruit, snibbig en gemelijk." Aldus dhr. Klei. Gelukkig trekken we ons daar niet al te veel van aan want hij geeft bijvoorbeeld die Frontera zooi een stempel met 'omfietswijn'. Misschien beviel deze ook wel omdat we eerst een waterigere variant van dezelfde varieteit hadden gedronken. De Cave de Beblenheim Riesling is gewoon een lekker wijntje voor bij visgerechten.
Kort na de kerstdagen trok ik deze Duitse Riesling open, Grans-Fassian. Mineralschiefer stond er op het etiket. Ja mineralig is ie zeker, vreselijk zuur zou je ook kunnen volhouden. Strakke bekwijn, geen sprankeltje zoet of kruidigheid in te ontdekken. Nee dit is niet voor niets bij de Appie uit het assortiment verdwenen, lekker links laten liggen ookal heeft het zo'n fijne 35% sticker op de fles.
En dan vanavond bubbles! Afgelopen vrijdag tijdens de laaste werkdag van het jaar mocht ik voor de 'champagne' zorgen. Ik liep samen met de collega die over de hapjes ging naar de Appie en vond daar een Cremant de Bourgogne: Honore Lavigne, de bourgogneboer van de AH. De vijf flessen die we insloegen waren met een mannetje of 30 snel op. Gelukkig kwam de directeur nog met een doosje Veuve Amiot, en ook die werden nog soldaat gemaakt. Dat was een feestelijke afsluiting van het jaar.
Voor vanavond staat echter mijn anderhalve literfles Dopff Réserve Personnelle, Cremant D'Alsace op het programma. Die had ik meegebracht van het tripje naar diezelfde wijnstreek ergens eind augustus en als het goed is issie mooi op dronk. Gelukkig Nieuwjaar!
