Zo heb je diverse proeverijen per jaar en zo heb je niks. Ik ging begin dit jaar nog naar een overzichtsproeverij van jaargang 2017 Bordeaux in de Beurs van Berlage. Deze werd georganiseerd door Perswijn en de Union des Grands Crus de Bordeaux. Dat was ook de laatste dit jaar waar massaal mensen bij elkaar kwamen en je moest dringen om iets van de prachtige (en peperdure) Bordeaux te kunnen bemachtigen. Wie weet gaat dat nooit meer op die manier terugkomen. Gelukkig zijn er alternatieven! Vrijdagavond 20 november was er weer een mooie digitale proeverij met 36 deelnemers in Nederland en 1 wijnmaker uit Libanon. Elie Maamari van Château Ksara nam ons mee in drie wijnen door Bekaa valei (wat eigenlijk een plateau is maar daarover later meer) in Libanon. In het begin haperde de verbinding, het was slecht weer in Libanon zei Elie maar dat kwam goed. We proefden een witte wijn: Merwah 2018 van de gelijknamige Merwah druif en twee rode blends, een Gamay en Tempranillo blend, de Cuvee de Printemps 2018 en een blend van Syrah, Cabernet Franc en Cabernet Sauvignon, de Reserve du Couvent 2017.
Eerst wat achtergrondinformatie want Libanon, aan de Middellandse zee, wordt daar wijn gemaakt?
Jazeker, ongeveer 5 miljoen liter per jaar. Dat is een tiende van de hoeveelheid die jaarlijks in Frankrijk wordt geproduceerd. Zoals Elie aangaf: met dit soort volumes moet je je wel focussen op kwaliteit.
Libanon is ook nog eens een van de oudste wijnproducerende gebieden. Hij gaf aan dat er al 8000 jaar wijn wordt gemaakt! De wijnen worden al genoemd in de bijbel:
Onder de romeinen is er zelfs een tempel gebouwd in de buurt van de Libanese stad Baalbek: de tempel van Bacchus.
In 1857 erfden Franse jezuïeten 25 hectare land waar ze druiven gingen verbouwen. Dit leidde tot Chateau Ksara, het oudste nu nog bestaande wijnhuis van Libanon.
In 1898 werd er na een klopjacht op een vos, zo wil het verhaal, een gangenstelsel ontdekt dat dateerde uit de romeinse tijd. Een 2 kilometer lange grot die ideaal bleek voor het opslaan van wijn. De grot heeft een constante temperatuur en luchtvochtigheid, dat is geweldig voor het opslaan van wijn.
In 1973 deden de jezuiten het wijnhuis van de hand en kwam het in de handen van vier Libanese families.
Nu worden er nog steeds wijnen gemaakt van Franse druiven als Carignan, Cinsault, Syrah, Cabernet Sauvignon en Cabernet Franc maar ook van de Merwah en Obaideh druif, voorlopers/varianten van de Semillon en Chardonnay druif die zich helemaal hebben aangepast aan het klimaat in de Bekaa vallei.
De Bekaa vallei, eigenlijk een plateau tussen het Libanongebergte en de Anti-Libanon, is de plek waar de druiven groeien in een prachtig microklimaat. De bodem van de wijngaarden van Ksara wordt gekenmerkt door kalkhoudend gesteente en leisteen.
De wijngaarden van Ksara in de Bekaa vallei liggen op 1000 meter hoogte. In de winter ligt er sneeuw maar er is 270 dagen per jaar zon, ideaal voor de groei van de druiven. Wel wordt het ieder jaar warmer, Elie gaf aan dat daar nog geen oplossing voor is gevonden, hij hoopt dat het klimaatakkoord van Parijs ervoor zal zorgen dat de temperatuur niet nog verder zal oplopen.
Een groter punt van zorg zijn de huidige omstandigheden: Libanon verkeert in een economische crisis en de enorme explosie in de haven van Beirut hebben veel horeca in Beirut weggevaagd.
de promofilm van de Libanese wijnpromotie-organisatie:
Genoeg over de achtergrond, nu de wijnen!
Als eerste de Merwah, van 60-70 jaar oude stokken die eigenlijk altijd gebruikt werden voor het produceren van Arak (gedestilleerd). Pas in 2017 werd er voor het eerst wijn van gemaakt. Een mooie droge witte. Ruikt naar witte bloemen, strakke zuren maar secundair wat honing, finish wat zilt. Lekker met zeevruchten maar ook met humus en falafel volgens Elie.
Dan de eerste rode, de Cuvee de Printemps 2018. Een blend van 60% Gamay en 40% Tempranillo. Drinken op 12 - 13 graden. Viooltjes en rood fruit, Engelse drop. Gaat goed samen met pizza en charcuterie, kip met knoflook gevuld met olijven en rijst. In het begin (voor 2001) gebruikten ze alleen Gamay, daarna kwam er steeds meer Tempranillo bij. Een beetje een stinkerd zo net geopend maar die paddenstoelenlucht trekt gauw weg. Mooie volle wijn. Genoemd naar de lente want dat is het moment dat hij in de fles wordt gedaan.
En dan de Reserve du Couvent, een dijk van een wijn: 55% Syrah, 25% Cabernet Franc en 20% Cabernet Sauvignon. Hout, mokka en cassis, precies de smaak waar ik wel een glas of wat van lust. Steviger dan Bordeaux, voller en ronder dan een Rhône, een ideale gure herfstavondwijn. Een mooie afsluiter van een digitale proeverij in goed gezelschap.
