Viajero, Aliwen, Montana: Sauvignon Blanc

Even een huihoudelijke mededeling: vandaag is de 1000ste unieke bezoeker op de site gekomen, welkom en proost!

Volgens een aantal figuren die verstand hebben van wijn is Sauvignon Blanc dé nieuwe smaak in het 'witte-wijn-segment'. Zou goed kunnen maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan. We gaan voor qualiteit en niet voor de hype. Nouja, de koelkast lag vol met witte wijn en driekwart daarvan is Sauvignon Blanc... zucht. Eens proeven dan, kijken of die hypewijn nog een beetje te drinken is.

Viajero Sauvignon Blanc. Geen idee waar ik deze vandaan heb maar toen de kurk afbrak, halverwege het ontkurken, had ik er gelijk niet zoveel fiducie meer in. Dat voorspelde niet veel goeds. Toen de kurk er echter uit was viel het alleszins mee. De wijn was zelfs goed te noemen. Fris, fruitig, genoeg bite en bleef goed overeind bij het kipgerecht. Dat deze van de Lidl zou kunnen komen bedacht ik me pas later. Hij staat niet in de supermarktwijngids en op internet is ie evenmin te vinden. Bij deze dan, de eerste vermelding op het wereld wijde web. Mooi wijntje!

----------------------------

Op naar de volgende witte hypewijn. Aliwen Reserva Sauvignon Blanc. Van de firma Undurraga, te koop bij de Appie Heijn. Een reserva, als er dan maar niet zo ontzettend veel hout in zit. Maar nee, zeer fris en fruitig, lekker wat zuren en toch nog flink wat diepgang. Elegante en eigenzinnige wijn. Deze overleeft de hype wel.

Harold Hamersma zegt hierover in het Parool van 31-01-2006:
"Ook deze 2005 is echter hamsterwaardig. Groen, grassig, kruidig, Granny Smith, kruisbessen, een verkwikkende en crispy stijl."

----------------------------

En dan, 'tromgeroffel', de klapper van de Sauvignon Blancs: Montana Reserve Sauvignon Blanc. Fris, veel rijp fruit en wát een body! De druiven komen uit Brancott Estate in Marlborough, Nieuw-Zeeland. Daar is het niet zo warm als in Australië dus hier doet de Sauvignon Blanc het erg goed, die kan namelijk net iets minder goed tegen de hitte dan de Chardonnay druif.
Deze wijn is veel complexer en heeft een veel uitgesprokenere smaak dan voorgaande Sauvignonnetjes, een doorbijtertje. Uitgebalanceerd, frisse zuren en veel rijp fruit. Prachtig! De opkomende zon in een fles. Genietwijn.


Van de makers, via de Montana website:

"Description:

Colour: Light straw with green highlights.

Aromas: Dominated by gooseberry, white peach and flint with underlying spicy green capsicum notes.

Palate: The palate shows a rich concentration and pure Marlborough Sauvignon Blanc characters. The fresh herbal fruit notes are complemented by tantalising mineral flavours and a crisp acidity."

Ik hoop dat de hype nog wat aanhoudt, er is genoeg moois onder de (witte wijn)zon.

Rosemount Estate, Arauco Rosé en Stille Waters

Na al het wijngeweld van vorige week zondag heb ik het even rustig aan gedaan. Tot zaterdagavond dan, toen heb ik de Rosemount Estate Cabernet Sauvignon 2001 opengetrokken. Deze was nog over van de Albert Heijn Australische wijnweek maar nu kreeg je 50% korting, zonder 1000 airmiles in te hoeven leveren. Dan is deze wijn nog steeds goed aan de prijs maar dan heb je ook wat. Zeer geconcentreerd en comlex bramensap om het eens oneerbiedig te beschrijven. Smaakt naar bessen, cassis, bramen en hier en daar een hint eucalyptus en mint, flink wat eikenhout geeft kracht aan deze wijn. Volgens het proefrapport nog te drinken tot 2018, gelukkig ligt er nog één in de kelder.


Uit het proefrapport:

"In Australia, it is generally acknowledged that exceptionally fine cabernet sauvignons are grown in the Coonawarra region of South Australia. In the pursuit of these quality red wines, Rosemount established a Coonawarra vineyard in 1982 and named it Kirri Billi. Exclusively cabernet sauvignon, the Kirri Billi vineyard is located on the famed 'terra rossa' soil which combined with a cool climate provide the perfect conditions for producing exceptional red wines."

-------------------------------

Arauco Cabernet Sauvignon Rosé, Central Valley, Chili. De 2004 is volgens N. Klei snoepjes- en fruitwater. De 2005 is gelukkig beter. Voor een rosé stevig maar niet zoet of met veel geur en smaakstoffen. Gewoon lekker rosétje op de verjaardag van je schoonvader. Hip etiket trouwens.

--------------------------------

's Avonds uit eten in de lokale vreetschuur. Veel en goed te happen hebben ze daar. Bij de twee gerookte palingen die ik als voorgerecht had dronken we Stille Waters Steen. Steen, dat is al niet echt mijn favoriete druif dus deze fles begon al met het nadeel van de twijfel. Steen is overigens de Zuid-Afrikaanse benaming voor de Chenin blanc druif. Deze had ook duidelijk last van mijn vooroordelen en beschimpende blikken want hij smaakte mij niet. Aan de overkant van de tafel en ook naast me dronken ze hem gulzig alsof het een smakelijk aperitief betrof. Voor de foto weer de 'vallende viltjes truc' uitgehaald en door naar de rode broer van dit stille water.

--------------------------------

Hier de rode variant, daar durven ze niet eens te vertellen van welke druif hij is gemaakt. Gewoon 'Rooiwyn' moet voldoende zijn voor deze wijnthousiasteling. Nee, zo makkelijk komt ie daar niet mee weg, rooiwyn, ja dat hadden we zelf ook wel gezien druifluis! Proeft naar een bijelkaar gesodemieterd zooitje ongeregeld, de overgebleven druiven van verschillende percelen, de restjes die niet goed genoeg waren voor de cepages. Smaakt wel aardig bij het grote bord met vlees maar zou je nou uit jezelf zo'n fles bestellen (voor €17,- nota bene) ik denk het niet. Nouja, laten we een beetje mild blijven, ze hadden wel Hertog Jan van de tap en dat smaakte uitstekend bij de maaltijd!

Ontdek de nieuwe wereld

'Ontdek de nieuwe wereld', dat was de naam van de proeverij door Perswijn georganiseerd in het Palace Hotel in Noordwijk aan zee. Ik dacht dat ik de meeste 'nieuwe wijnwereldlanden' wel kende maar er waren zelfs stands van Canada, Israël en Mexico!

Ik was samen met vriendinlief en haar ouders afgereisd naar dit stukje land van wijn en stokbrood (lekker vers gebakken om je smaak wat te neutraliseren tussen al die pracht en wijnpraal) en als eerste moesten we natuurlijk even meedoen met de blinde proeverij. Perswijn had 3 rode wijnen klaargezet en of wij maar even wilden vertellen van welke druif deze wijn gemaakt was en waar hij vandaan kwam. Dat laatste hoefde maar op land nauwkeurig. De eerste wijn was volgens mij een Cabernet Sauvignon maar waar ie vandaan kwam... geen flauw idee. De andere twee waren voor deze leek niet te herkennen maar we werden het er wel snel over eens dat ze niet echt heel erg onze goedkeuring konden wegdragen. Helaas voor ons maar we zijn niet meer gebleven tot de prijsuitreiking.

[edit] Vers van de pers, de uitslag:

De oplossing was:

DRUIF LAND

1. SHIRAZ ZUID AFRIKA

2. MALBEC ARGENTINIË

3. CARMENÈRE CHILI

De eerste was dus helemaal geen Cabernet Sauvignon, de Malbec hadden we wel goed gegokt.
[/edit]

We besloten linksom te lopen, met de stroom mee, en we kwamen bij 'de Nederlandse Wijnkring' aan. Die hadden een unwooded Chardonnay uit Zuid-Australië staan: Yalumba, the Y series unwooded Chardonnay uit 2005. Kakelvers en heerlijk frisse witte wijn. Geen hout en dat proef je! Yes yes, yummie Yalumba, dat beloofde veel goeds voor de rest van de middag. Geen goedkope slobbers maar Qualiteit met een hoofdletter Q.

Next! De E & J Gallo stand. Hier hadden ze de Single Vinyard Reserve Chardonnay staan. 2003, dus iets nieuwer dan de 2001 waar ik een tijdje terug nog over rapporteerde. Net iets frisser en minder 'oaky' dan de 2001. Ook hier weer een babbeltje met de meneer achter de stand maar we waren inmiddels een half uur verder en we hadden nog maar 2 standjes gehad, dat schoot niet op dus snel door naar de volgende, de Gall & Gall stand.

Bij de Gall & Gall stand weer een unwooded chardonnay geproefd, niet zo lekker als de Yalumba maar wel aardig. Iedere keer zei de G&G meneer dat we dan déze lekkerder vonden, nou na 5 verschillende witte wijnen hadden we het wel gezien, geen uitblinkers bij deze toko.

We liepen door en lieten Mexico links liggen vanwege de vreselijk lelijke Canei-achtige etiketten op de flessen. We gingen door naar Israel. Aldaar eens een rode geproefd, een Tishbi Vineyards Cabernet Sauvignon 2004. Ik proefde rozenblaadjes maar weinig diepgang. Eventjes navragen leerde dat deze wijn unoaked is! Geen hout voor deze rode wijn, wat een gekkigheid.

Nou, dapper verder aan de Tishbi Estate Cabernet Sauvignon 2001, deze was wel echt lekker vol en toch elegant. Dan de Special Reserve - Kerem Ben Zimra, 2002, Cabernet Sauvignon. Het werd steeds mooier, wat een heerlijk complexe. Zelf schrijven ze hierover op hun website:

" Deze elite wijn wordt gemaakt van de beste wijntrossen die geoogst zijn in de wijngaard Kerem Ben Zimra in Noord Galilea. Deze lokatie geeft de druif een eigen unieke persoonlijkheid en karakter mee. De wijn wordt gemaakt van het sap die voor het persen vrij komt, de freerun. De wijn rijpt gedurende 18 maanden in nieuwe eikenhouten fusten. Het gehele proces wordt persoonlijk begeleid door Jonathan Tishbi. Hij is er trots op dat deze wijnen als eerste op de ranglijst staan van de beste wijnen van Israël.
Deze Special Reserve Cabernet Sauvignon is een zware, diep donkerrode wijn met een overweldigend aromatische finesse van kruiden, zwarte kersen en bessen. u komt ook nog een tikkeltje vanille, chocolade en mokka tegen. Deze wijn kan zich gedurende 10 tot 15 jaar blijven ontwikkelen tot een meest gedistingeerde wijn."

Maar dan zegt de meneer achter de tafel, "volgende?" en wijst op een fles zonder etiket. Het bordje dat ernaast geplaatst is, zegt dat het gaat om een Special Reserve - Sde Boker - Negev Woestijn, 2004, Cabernet Sauvignon en Merlot. Ongeloofelijk, deze kan zich meten met grote Bordeaux wijnen, wat een kracht en complexiteit. Nu al heel lekker maar ontwikkeld zich vast nog decennia door in de fles. Absoluut fantastisch!

Even bijkomen met een stokbroodje en een paar slokken water, wat natuurlijk zonde is na zo'n beauty maar we willen méér! De volgende stand was een Canadese handel. Hier maken ze Gewurztraminer, Pinot Gris en Riesling als ware zij in de Elzas. Tja, de wijnen komen niet echt uit de verf, veel geurstoffen maar weinig smaakstoffen, jammer.
Door naar de Zuid-Afrikaan.

Een vriendelijke 'local' (uit Zuid-Afrika dus) vertelt dat we, als we in de buurt zijn, toch zeker langs moeten komen. We krijgen een Ivory Creek Chardonnay van hem. Dat smaakt goed, wat heeft u daar nog meer van? Nou nog een Royal Blanc van Semillion en Chenin blanc. Dat is niet onze smaak, het lijkt op Kaapse pracht van de Aldi, zoetig lafjes en massaconsumptie wijn. Ok, dan deze: Iona - Elgin Sauvignon Blanc. Dát is de lekkerste van deze tafel, althans volgens ondergetekende. Dan nog even de Nitída Sauvignon blanc proeven, tja, ook wel aardig. De vriendelijke local spoort ons nogmaals aan om echt langs te komen als we toevallig toch in Zuid-Afrika zijn, hetgeen we hem beloven. Door naar Verlinden.

Bij verlinden hebben ze Fishbone, een Australische wijn met een vissegraat op het etiket. Bijzonder smakeloos en niet alleen het etiket... Next!

RougeRoséBlanc B.V. deze hebben een Viña La Garde Viognier Reserve 2005 staan. Viognier zijn we, net als de unwooded Chardonnay, al vaker tegen gekomen en het ziet er naar uit dat we die ook nog wel vaker tegen gaan komen komende jaren. Deze was ook weer bijzonder smakelijk. Helaas is de website niet echt up-to-date (aankondiging van proeverijen in 2004...) dus moeten we even googlen waar deze vriendelijke viognier te vinden is.

Enfin, volgende.
Groupe LFE South Africa. Hier staat een meneer te vertellen over een Australiër die naar Zuid-Afrika is gegaan om daar wijn te maken. Hidden heet ie. (De wijnmaker he, niet de verteller) Maargoed, of ik even de Pinotage wil proeven. Natuurlijk, kom maar op. Hidden Valley Pinotage 2004. Erg lekker, zwaar, stevig maar toch niet zo looiig en naar rubber smakend als de meeste 'gewone' Zuid-Afrikaanse wijnen. Die ernaast heeft een leuke naam: Hidden Agenda, het is een tank-sample van 86% Shiraz, 10% Cabernet Sauvignon en 4% Pinotage. Nog niet echt op dronk, de zuren vallen mijn tong aan en stroef glijdt ie naar binnen. Gauw nog even de laatste Shiraz van hem geproeft maar nee, dat is ook niet echt mijn smaak.


Eigenlijk moet ik nu echt stoppen, we zijn bijna de zaal rond maar al die kleine slokjes (niet al teveel uistpugen, dat is zonde) geven een lichte roes, ookwel 'aangeschotenheid' genoemd dus nu moet ik gaan uitkijken anders verlaat ik zwalkend de zaal. Ah, een Rust en Vrede Estate 2002 staat stilletjes maar uitnodigend naar me te lonken. Dat aanbod mag je natuurlijk niet afslaan. Ah, erg elegant en complex. Ter vergelijking krijg ik nog even een Rupert en Rotschild, Baron Edmond 2001 aangeboden maar die is toch wat zwaarder en lomper dan de Rust en Vrede. De dame die bij de kraam staat noemt het een 'gepimpte' wijn. Veel hout en de Rotschild naam erop maar weinig inhoud. Dat is tenminste geen verkooppraatje maar gewoon een mening die ik gaarne onderschrijf.
Ok, nog even de Stark Shiraz proberen maar intussen heeft de drank al genoeg smaakpapillen verdoofd dat ik deze nog wel 'lekker' vind maar verder onderscheid begint moeilijk te worden.


Tijd om naar huis te gaan. Echt een ontzettend leuke middag daar in Noordwijk aan Zee, een heerlijke wijnervaring!

E&J Gallo Coastal Chardonnay

E&J Gallo Coastal Chardonnay 2000, doet denken aan hun single vinyard reserve die ik al eens eerder beschreef. Prachtig evenwichtige witte wijn die lekker stevig is. Een bek vol eikenhout, maar niet zo pompeus als de single vinyard reserve. Net een tikje lichter, frivoler, eleganter dan zijn dikke broer. Wat noten proef je, wat fruit, sinaasappels en zelfs wat grapefruit. Mooie wit-gouden kleur heeft de wijn, zeer opvallend. Ook weer heerlijk met dit weer, puur genieten van de zachte zomeravond met een goed glas in de hand.

"Served as a warm-up wine, this is a top bottling of the "regular" Gallo range. Fruit comes from north coast appellations in Mendocino, Sonoma and Napa Counties. It is barrel-fermented and aged, for around 6 months. It has quite a complex, nutty nose, with some orange and lots of vivid grapefruit. Has a slightly oxidative nuttiness, and a vegetal streak onto the palate that is quite Burgundian. Good texture, with nutty, melon and white fruit and good balance. Very good indeed." Via wine-pages.com

En dan nog een huishoudelijke mededeling: deze wijn weblog is sinds vandaag ook te vinden op

http://wijntjes.eu

Jawel, een heus .eu adres, laat die wijnliefhebbers maar komen!

Listel Grenache en Parador Crianza Navarra

Heerlijk weer dus tijd om de koelkast open te trekken en er een rosé uit te halen. Dit krijgertje moest natuurlijk snel op, het kwam al uit 2003 maar door de schroefdop was het nog goed te pruimen.

"Alle natuurlijke condities, nodig voor het verkrijgen van kwaliteitswijnen, zijn hier verenigd – een droge en kalkhoudende zandgrond en een uitgesproken zeeklimaat. Sinds de oprichting in 1883 is het zwaartepunt van de wijngaarden van de Domaines Listel in de streek van Aigues-Mortes gebleven." via domaines listel


Stevige, elegante, lichtrose rosé. Bubbeltjes bij het inschenken. Veel fruitaroma's die duidelijk in de geur en smaak naar voren komen. Afgesloten door een schroefdop dus hij is lekker vers gebleven.

--------------------

Tijdje geleden in de aanbieding bij de plaatselijke Albert Heijn. Erg lekker voor na de rosé, later op de avond. Heeft de smaak van kersen, niet zo heel zwaar maar precies de goede verhouding voor zo'n zwoele zomeravond. Heerlijke zwoele spanjaard, kaarsje erbij, Concert d'Aranjuez opzetten en genieten!

Magnums: Chateau du Bousquet Chateau de l Horte Grande Reserve

Magnums, twee heuse 1,5 literflessen met een echte kurk. Een uit de Bordeaux (Chateau du Bousquest 2002) en een uit de Languedoc (Chateau de l'Horte 2000). Dit zijn van die feestelijke dingen, die zet je alleen op tafel als je dorst hebt of als je meer dan twee, nou vooruit drie, personen bent. Wijn in een magnum heeft volgens de kenners het voordeel dat ie veel langzamer rijpt. Dezelfde hoeveelheid zuurstof in de hals als bij een .75 liter fles maar dubbel zoveel wijn. Magnums moet je dus even bewaren. Helaas, niet gelukt, althans als je onder bewaren >10 jaar wegleggen verstaat. Maargoed, de uitslag: Bordeaux - Languedoc = 0 - 1. Gek he?! Welnee de Bordeaux was redelijk wrang en misschien nog wat te jong terwijl de Languedoc 2 jaar voorsprong had en inmiddels was gerijpt tot een overheerlijke zwarte tong wijn. Vol, complex en meer van dat soort wijnjargon. Perfect en nog net gedronken voordat het nu opeens lente is. Zomaar uit het niets, temperaturen rond de 20 graden! Ik heb gelijk de koelkast volgestopt met rosé en witte wijn, yummie eindelijk lente!